تاثیر سه روش بحث گروهی درباره معماهای اخلاقی، گفتگو در گروه های کوچک به روش مشارکتی و سخنرانی، بر رشد قضاوت اخلاقی دانش آموزان دختر پایه دوم متوسطه
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 45 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSYCH-9-33_010
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402
چکیده مقاله:
هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر سه روش بحث گروهی درباره معماهای اخلاقی، گفتگو در گروههای کوچک به روش مشارکتی درباره معماهای اخلاقی و سخنرانی درباره موضوعات اخلاقی، بر رشد قضاوت اخلاقی دانشآموزان بود. به منظور دستیابی به این هدف، از بین کلیه مدارس متوسطه دخترانه منطقه ۱۸ تهران، یک مدرسه با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شد، سپس از میان دانشآموزان پایه دوم آن و از طریق روش انتخاب و واگذاری تصادفی، ۷۷ نفر در قالب دو گروه آزمایشی (بحث گروهی مرکب از ۲۳ نفر، گفتگو در گروههای کوچک، مرکب از ۲۶ نفر) و گروه گواه (روش سخنرانی، مرکب از ۲۸ نفر) قرار گرفتند. جهت اجرای تحقیق از طرح تجربی پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه استفاده شد. به منظور سنجش قضاوت اخلاقی دانشآموزان در پیشآزمون و پسآزمون، از آزمون تعریف مسایل (DIT) استفاده شد و شاخص پایایی آن مورد تایید قرار گرفت (۸۶/۰=a). پس از اجرای پیشآزمون، مداخله آموزشی شامل بحث گروهی درباره معماهای اخلاقی، گفتگو در گروههای کوچک درباره معماهای اخلاقی و سخنرانی معلم درباره موضوعات اخلاقی به مدت ۱۲ جلسه به ترتیب به گروههای بحث گروهی، گفتگو در گروههای کوچک و سخنرانی ارائه شد. دادهها با استفاده از آزمونهای t، تحلیل واریانس، تحلیل کواریانس، آزمون ویل کاکسون برای رتبههای علامت گذاری شده و مجذور کای (خی دو) تحلیل شد و نشان داده شد که: دو روش گفتگو در گروههای کوچک و بحث گروهی، تاثیر مثبت و معنیداری بر رشد استدلال اخلاقی دانشآموزان داشتهاند و روش سخنرانی تاثیری نداشته است، تاثیر روش گفتگو در گروههای کوچک بر رشد استدلال اخلاقی دانشآموزان، از تاثیر روش بحث گروهی بیشتر بوده است، اعضا دو گروه بحث گروهی و گفتگو در گروههای کوچک، از نظر ارتقا به مرحله بالاتر قضاوت اخلاقی، در مقایسه با اعضا گروه سخنرانی، عملکرد بهتری داشتهاند که از نظر آماری معنیدار بود. همچنین تحلیل کوواریانس نشان داد که تغییرات مثبت ایجاد شده در قضاوت اخلاقی اعضا دو گروه بحث گروهی و گفتگو در گروههای کوچک، ناشی از اجرای پیشآزمون DIT و آشنایی با مواد آزمون نبوده است، بلکه شرکت در گروههای آزمایشی سبب ارتقای قضاوت اخلاقی آنها شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرهاد کریمی
پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش
خسرو باقری
دانشگاه تهران
علیرضا صادق زاده قمصری
دانشگاه تربیت مدرس