اثر دگرگون سازی شغلی بر عملکرد تکلیفی و رفتار شهروندی سازمانی با میانجی-گری انگیزش شغلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر غیرمستقیم دگرگون­سازی شغلی بر عملکرد تکلیفی و رفتار شهروندی سازمانی از طریق انگیزش شغلی انجام گرفت. نمونه­ پژوهش شامل ۱۵۷ نفر بود که به روش نمونه­گیری در دسترس از میان کارکنان شرکت نورد و لوله­ اهواز در سال ۱۳۹۱ انتخاب شدند. شرکت­کنندگان در این پژوهش پرسشنامه­های دگرگون­سازی شغلی (لاورنس، ۲۰۱۰)، انگیزش شغلی (رابینسون، ۲۰۰۴)، عملکرد تکلیفی (ویلیامز و اندرسون، ۱۹۹۱) و رفتار شهروندی سازمانی (پودساکف و همکاران، ۱۹۹۰) را تکمیل نمودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و جهت آزمودن اثرهای واسطه­ای از روش خودراه­انداز استفاده شد. شاخص­های برازندگی به­دست آمده نشان داد که الگوی پیشنهادی پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. از بین روابط مستقیم، تنها رابطه­ مستقیم دگرگون­سازی شغلی با عملکرد تکلیفی غیرمعنادار بود که از الگوی پیشنهادی حذف شد. شاخص­های برازندگی به­دست آمده نشان داد که الگوی اصلاح شده نیز از برازش خوبی برخوردار است. یافته­ها نشان دادند که دگرگون­سازی شغلی هم به­طور مستقیم و هم از طریق انگیزش شغلی با رفتار شهروندی سازمانی، و فقط از طریق انگیزش شغلی با عملکرد تکلیفی رابطه دارد. دگرگون­سازی شغلی نه تنها اثر قابل توجهی بر انگیزش شغلی کارکنان دارد، بلکه به­واسطه­ آن بر عملکرد آن­ها نیز اثر می­گذارد. از این­رو سازمان­ها با به­کارگیری راهکارهای مناسب و فراهم آوردن بستر لازم جهت دگرگون ساختن شغل، نه تنها می­توانند انگیزه­ کارکنان خود را افزایش دهند، بلکه به­تبع آن می­توانند عملکرد آن­ها را نیز بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

دگرگون سازی شغلی ، انگیزش شغلی ، رفتار شهروندی سازمانی ، عملکرد تکلیفی