رابطه هوش هیجانی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری دانش آموزان دبیرستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری انجام شد. پژوهش از نوع  همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش­آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه آموزش و پرورش شاغل به تحصیل در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ در شهرستان اراک بود. نمونه پژوهش شامل ۴۳۰ دانش­آموز (۲۳۰دختر و ۲۰۰ پسر) بود که به­شیوه نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از  پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پرسشنامه حمایت اجتماعی (MSPSS) و پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ  استفاده گردید. داده­ها با ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون تی تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که بین هوش هیجانی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با سازگاری رابطه معناداری وجود داشته و هوش هیجانی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی قادرند تغییرات سازگاری دانش­آموزان را پیش­بینی کنند. همچنین، یافته­ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی دانش­آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود ندارد، اما میزان هوش هیجانی و خودکارآمدی دانش­آموزان پسر بیش از دانش­آموزان دختر است.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، حمایت اجتماعی