نقش ارتقاء مشارکت اجتماعی شهروندان بر سرمایه اجتماعی پلیس شهرستان ساری

زمینه و هدف: اگر چه یکی از متداول ترین شیوه های تامین امنیت اجتماعی در جوامع جهان سوم، استفاده از عوامل قهر آمیز است: اما به تجربه ثابت شده است به رغم سریع الوصول بودن امنیت از این نوع، پایداری و دوام آن کم و ناچیز است. ثبات وپایداری امنیت تنها از رهگذر نهادینه کردن آن دریک جامعه احساس مشارکت و مسئولیت عمومی در قبال امنیت اجتماعی حاصل می شود. هدف از این مطالعه نقش ارتقاء مشارکت اجتماعی شهروندان بر سرمایه اجتماعی پلیس است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، هم بستگی محسوب می شود. به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسش نامه استاندارد مشارکت اجتماعی سادات احمدی بجستانی (۱۳۹۳) و پرسش نامه استاندارد سرمایه اجتماعی استفاده شده است. روایی پرسش نامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسش نامه مشارکت اجتماعی ۹۱/۰ و پرسش نامه سرمایه اجتماعی ۷۸/۰ به دست آمد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه شهروندان شهرستان ساری بین ۱۸ تا ۳۵ سال به تعداد ۳۴۷۰۰۰ بوده که نمونه آماری براساس فرمول کوکران؛ ۳۸۴ نفر است. به منظور تحلیل استنباطی داده های حاصله از ابزارهای اندازه گیری از نرم افزار spss و ضریب هم بستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته ها: آزمون نشان می دهد که مشارکت اجتماعی و مولفه های آن بر سرمایه اجتماعی اثر مثبت و معناداری دارد. هم چنین براساس آزمون فریدمن، مسئولیت ذهنی باضریب ۶۰/۱ در اولویت اول قراردارد، در نتیجه بیش ترین اثر را بر سرمایه اجتماعی شده دارد و مسئولیت عینی با ضریب ۴۰/۱ در رتبه دوم قرار دارد در نتیجه کم ترین اثر را بر سرمایه اجتماعی در شهروندان دارد. نتایج: هرچه میزان مشارکت اجتماعی در سطح رسمی و غیر رسمی در جامعه بیش تر باشد به همان میزان سرمایه اجتماعی نیز بیش تر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، مسئولیت ذهنی ، مسئولیت عینی ، شهروندان ، ساری