بررسظی شیوه های جذب مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری

رشد فزاینده شهرنشینی و شکل گیری ابعاد و مقیاس های جدیدی از رشد و توسعه شهری در طی چند دهه اخیر موجب شده است که شهر و شهرسازی معاصر با چالش های نوینی مواجه گردد. به دلیل گستردگی ابعاد و تغییر در ماهیت مسائل شهری و پیچیدگی این مسائل، جامع نگری و توجه به ابعاد و جنبه های مختلف مسئله را به منظور حل پایدار آنها، اجتناب ناپذیر کرده است. در دنیای معاصر رشد و توسعه اقتصادی کشورها با اداره موفق شهرهای آن ها همبستگی دارد. بنابراین شیوه مدیریت جدیدی برای شهر ها لازم است که بر پایه این نگرش نه تنها دولت، بلکه جامعه مدنی و بخش خصوصی را به مشارکت در اداره شهر فراخواند. تجربه کشورهای مختلف جهان در مورد طرح های توسعه شهری نشان می دهد که موفقیت این طرحها در گرو مشارکت مردم و نهادهای محلی بوده واجرای آنها در بسیاری موارد بدون مشارکت مردم خارج از عهده دولت است. این مسئله در خصوص نوسازی بافتهای فرسوده داخل کشور نیز به اثبات رسیده است. نظر به اینکه طرح های نوسازی و بهسازی اجرا شده و یا در حال اجرای کشور، با وجود پایه های فنی و نظری قوی، در بخش عملی واجرایی با مشکلاتی مواجه شده اند: بخشی از نارسایی ها می تواند مربوط به موضوع مشارکت مردمی باشد. به عبارت دیگر در جامعه امروز ما نظام مدیریت شهری و ارکان آن (شهرداری ها و شوراهای شهر) باید توجه بیشتری به الگوهای سازمانی یا خودجوش مشارکت بدهند. زیرا که اجرای صحیح و موفق طرح های شهری در گرو مشارکت واقعی مردم است. اما نکته کلیدی اینجاست که چگونه می توان از مشارکت شهروندان در جهت تحقق صحیح و همه جانبه طرح های نوسازی شهری استفاده کرد؟ در این مقاله با بررسی انواع شیوه های مشارکت و تطبیق آن با شرایط موجود بافت های فرسوده کشور، روش مشارکت سهام دار پروژه به عنوان اقتصادی ترین روش جهت جذب سرمایه های خرد مورد تأیید قرار گرفته است. روش مورد استفاده در این مقاله روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و همچنین از روش اسنادی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.