ارتباط تنظیم هیجان و صفات شخصیتی و آزاردیدگی در دوران پیری

سالخوردگی روند طبیعی و فیزیولوژیک بوده، اختلال فعالیت ارگان های مختلف در این گروه سنی، معمولا ناشی از حوادث آسیب زا است و ارتباطی به گذر طبیعی عمر ندارد. با بالا رفتن سن تغییرات طبیعی در کلیه اندام های بدن ایجاد می شود که با رعایت برخی نکات ساده می توان از بروز مشکلات جلوگیری کرد و با مراقبت صحیح به سالمندی توام با سلامتی و نشاط دست یافت، تا بقیه سال های عمر هم به بهترین صورت ادامه یابد. بنابراین، سالخوردگی به خودی خود بیماری به حساب نمی آیدروش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مراجعه کننده به مراکز توانبخشی تبریز بودکه از این میان تعداد۲۰۰ نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب و پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت، پرسشنامه بررسی سو رفتار با سالمند در خانواده و پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان (DERS) را تکمیل نمودند. پس از گردآوری داده ها فرضیه های تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که میانگین عدم پذیرش هیجانات ۴۷/۱۱، ناتوانی در به کارگیری رفتارهای متناسب با هدف ۳۶/۹، دشواری در کنترل تکانه ۴۱/۱۰، عدم آگاهی هیجانی ۸۴/۱۱، دسترسی کم به راهبردهای تنظیم هیجانی ۷۵/۱۴ و نبود شفافیت هیجانی ۹۴/۷ و میانگین نمره کل دشواری های تنظیم هیجان ۷۸/۶۵ ، میانگین روان رنجورخویی ۲۳/۱۵، برونگرایی ۳۵/۱۶، پذیرش ۰۶/۲۲، سازگاری ۹/۲۰ و وظیفه شناسی ۵۱/۱۸ ، میانگین غفلت مراقبتی۰۱/۵ ، سوءرفتار روان شناختی۶۶/۳، سوءرفتار جسمی ۷۷/۱، سوءرفتار مالی ۰۳/۳، سلب اختیار ۷۹/۴، طردشدگی ۰۴/۱، غفلت مالی ۹۱/۱ و غفلت عاطفی ۱۱/۱ و میانگین نمره کل سالمند آزاری ۳۳/۲۲ می باشد.

کلیدواژه ها:

هیجان ، پیری ، آزار دیدگی ، صفات شخصیتی