جداسازی و کشت سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی پوست نوزاد تازه متولد شده موش بدون استفاده از لایه مغذی

زمینه و هدف : اپی درم لایه خارجی پوست بدن است که به طور مداوم تجدید می شود. سلول های بنیادی اپی درمی نقش مهمی در ترمیم بافتی، ترمیم زخم و شکل گیری نئوپلاسم به عهده دارند. این مطالعه به منظور جداسازی و کشت سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی پوست نوزاد موش بدون استفاده از لایه مغذی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه تجربی روی ۴ سر موش نژاد NMRI تازه متولد شده صفر تا سه روزه و وزن تقریبی ۶۰-۷۰ گرم انجام شد. کراتینوسیت های اپی درم به صورت مکانیکی و آنزیمی از پوست موش ها جدا و روی سوبسترای کشت فیبرونکتین- کلاژن ۱ گسترده شدند. سلول های بنیادی اپی درمی مفروض به وسیله اتصال سریع در بازه زمانی ۱۰ دقیقه روی این ماتریکس مرکب از فیبرونکتین- کلاژن انتخاب گشتند. سلول های نچسبیده دور ریخته شدند و سلول های چسبیده در محیط کشت EMEM (فاقد کلسیم) شامل ۰.۰۵ میلی مولار کلسیم، سرم جنین گاوی ۹ درصد، محیط کشت ثانویه ۵۰ درصد، فاکتور رشد اپی درمی و کلراتوکسین کشت داده شدند. از آنالیز ایمونوسیتوشیمی بتا۱- اینتگرین برای تشخیص بنیادی بودن سلول ها استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که اتصال سریع سلول ها باعث خلوص ۵۰ درصد می شود. با استفاده از این روش، سلول های بنیادی بدون تغییر در ویژگی های سلولی رشد می کنند. سلول های بنیادی اپی درمی جدا شده، مارکر ویژه این سلول ها، بتا۱- اینتگرین را بیان کردند که هویت بنیادی بودن آنها را نشان داد. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که حاصل جداسازی و کشت سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی پوست نوزاد موش بدون استفاده از لایه مغذی، سلول های بنیادی اپی درمی زنده ای است که می تواند در سلول درمانی و پزشکی ترمیمی به کار رود.

کلیدواژه ها:

Interfollicular epidermal stem cells ، Feeder layer ، β۱-integrin ، Keratinocyte ، سلول های بنیادی اپی درم بین فولیکولی ، لایه مغذی ، بتا۱- اینتگرین ، کراتینوسیت