مقایسه اثر داروهای اندانسترون و متوکلوپرامید همراه با دگزامتازون بر میزان تهوع و استفراغ پس از کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی

زمینه و هدف:تهوع و استفراغ پس از عمل یکی از علل شایع موربیدیتی پس از اعمال جراحی است که می تواند باعث هیپوکسی، پنومونی آسپیراتیو، دهیدراتاسیون، تاخیر در ترخیص بیمار و اختلالات الکترولیتی شود. این خطر در بیماران لاپاراسکوپی، معده پر، ترومای چشم، ضربه به سر و سزارین بیشتر است. این مطالعه به منظور تعیین اثر داروهای اندانسترون و متوکلوپرامید همراه با دگزامتازون بر میزان تهوع و استفراغ بعد از جراحی کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی دوسوکور روی ۱۰۰ بیمار ASA,I-II تحت عمل کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه ۵۰ نفری تقسیم شدند. به همه بیماران داروهای پره مدیکاسیون، اینداکشن و بیهوشی یکسان داده شد. به گروه اول متوکلوپرامید (۱۰ mg/kg/bw) به همراه دگزامتازون (۸ mg/kg/bw)و به گروه دوم اندانسترون(۴ mg/kg/bw)با دگزامتازون(۸ mg/kg/bw)داخل وریدی ۵ دقیقه قبل ازاتمام عمل جراحی تزریق گردید و تا ۴ ساعت بعد از عمل شیوع تهوع و استفراغ در هر دو گروه ثبت شد. یافته ها :بروز تهوع در گروه اول و دوم به ترتیب در ۱۹ نفر (۳۸ درصد) و ۱۴ نفر (۲۸ درصد) و میزان بروز استفراغ در گروه های اول و دوم به ترتیب در ۱۵ نفر (۳۰ درصد) و ۸ نفر (۱۶ درصد) تعیین شد و این مقادیر اختلاف آماری معنی داری نداشتند. نتیجه گیری : داروی اندانسترون همراه با دگزامتازون در مقایسه با داروی متوکلوپرامید همراه با دگزامتازون سبب کاهش غیرمعنی دار تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی گردید.

کلیدواژه ها:

Metoclopramide ، Ondansetron ، Dexamethasone ، Nausea ، Vomiting ، Cholecystectomy ، Laparoscopic surgery ، متوکلوپرامید ، اندانسترون ، دگزامتازون ، تهوع ، استفراغ ، کله سیستکتومی ، لاپاراسکوپی