اثر ضدباکتریایی عصاره های آبی و هیدروالکلی برگ و ساقه گیاه سداب بر هشت سویه باکتری بیماری زا

زمینه و هدف : گیاه سداب (Ruta graveolens) از کهن ترین گیاهان مورد استفاده در طب سنتی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدباکتریایی عصاره های آبی و هیدروالکلی برگ و ساقه گیاه سداب بر هشت سویه باکتری بیماری زا انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی سویه های استاندارد باکتری های پاتوژن شایع انسانی شامل انتروکوک فکالیس، استافیلوکوک اورئوس، استافیلوکوک اپیدرمیس، استرپتوکوک پنومونیا، اشریشیا کولی، کلبسیلا پنومونیه، سالمونلا تیفی و انتروباکترکلواکه که به صورت لیوفیلیزه شده از مرکز کلکسیون باکتری و قارچ سازمان پژوهش های علمی و صنعتی خریداری شده بودند؛ انجام شد. اثر عصاره های آبی و هیدروالکلی گیاه سداب بر رشد سویه های باکتری های بیماری زا به طور جداگانه و با روش دیسک دیفوزیون و ماکرو دیلوشن و تعیین حداقل غلظت کشندگی (MIC) بررسی گردید. نتایج با اثر ضدمیکروبی هشت آنتی بیوتیک رایج شامل کوتریموکسازول، اکسی سیکلین، ونکومایسین، اریترومایسین، فورازولیدون، تتراسیکلین، آموکسی سیلین / کلاولانیک اسید و آمپی سیلین / سولباکتام مقایسه شد. یافته ها : عصاره های آبی، اتانولی و متانولی گیاه سداب حتی با غلظت بالا (۳ میلی گرم بر میلی لیتر) اثر ممانعت کنندگی رشد علیه باکتری های مورد مطالعه نداشتند. نتیجه گیری : عصاره های آبی، اتانولی و متانولی اندام های هوایی گیاه سداب فاقد اثر بازدارندگی بر باکتری های بیماری زا است.

کلیدواژه ها:

Ruta graveolens ، Pathogenic bacteria ، Antibiotic ، Minimum inhibitory concentration ، گیاه سداب ، باکتری بیماری زا ، آنتی بیوتیک ، حداقل غلظت کشندگی