ارتباط پلی مورفیسم ۱۳۷G/C ژن اینترلوکین ۱۸ با خطر ابتلا به بیماری رینیت آلرژیک

زمینه و هدف : ژن اینترلوکین ۱۸ (IL-۱۸) که بر روی کروموزوم ۱۱ قرار دارد؛ به عنوان یکی از عوامل خطر بیماری های آلرژیک شناخته شده است. این ژن عضو خانواده اینترلوکین ۱ بوده که به عنوان یک عامل القاکننده ترشح اینترفورن گاما (IFN-γ) نیز شناخته می شود. همچنین IL-۱۸ به وسیله تولید IgE توسط القای سنتز IL-۴ و IL-۱۳ در ماست سل ها، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها سبب بروز واکنش های وابسته به سلول های T کمکی نوع II و در نتیجه بروز واکنش های آلرژیک می گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط پلی مورفیسم -۱۳۷G/C در پروموتر ژن اینترلوکین ۱۸ با بیماری رینیت آلرژیک انجام شد. روش بررسی : این مطالعه موردی - شاهدی روی ۲۹۳ بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و ۲۱۸ فرد سالم در استان چهار محال و بختیاری انجام شد. پس از استخراج DNA ژنومی نمونه های خون، اختلاف فراوانی پلی مورفیسم ژن اینترلوکین ۱۸ در ناحیه -۱۳۷G/C به روش RCR–RFLP انجام گردید. یافته ها : فراوانی ژنوتیپ های GG، GC و CC در گروه مورد به ترتیب ۶۴.۲ ، ۳۲.۱ و ۳.۷ و در گروه شاهد به ترتیب ۶۰.۱ ، ۳۵.۵ و ۴.۴ تعیین شد که اختلاف آماری معنی داری نداشتند. نتیجه گیری : پلی مورفیسم -۱۳۷G/C پروموتر ژن اینترلوکین ۱۸ در بروز بیماری رینیت آلرژیک موثر نبود.

کلیدواژه ها:

Allergic rhinitis ، Interleukin-۱۸ ، Polymorphism ، رینیت آلرژیک ، اینترلوکین ۱۸ ، پلی مورفیسم