پیش بینی میزان تکانشگری در نوجوانان بر اساس انواع تجربه های بدرفتاری دوران کودکی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 379
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PBSCO02_034
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: تجربه های دوران کودکی می توانند پیش زمینه ای برای ظهور الگوهای شخصیتی باشند که زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهند. پژوهش ها نشان داده اند که آسیب در این دوران می تواند پیامدهای منفی طولانی مدت در پی داشته باشد. احتمالا، یکی از این پیامدها افزایش میزان تکانشگری در نوجوانان باشد. بنابراین، هدف از این مطالعه، پیش بینی میزان تکانشگری در نوجوانان بر اساس انواع تجربه های بدرفتاری دوران کودکی است. این تجربه ها شامل سوءاستفاده عاطفی، جسمی و جنسی و غفلت عاطفی و جسمی است.روش پژوهش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد ۳۱۳ نفر دانش آموز (در دامنه سنی ۱۶ تا ۱۸ سال) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از میان مدارس شهرستان هشترود انتخاب شدند. بعد از رضایت آگاهانه، اطمینان از رازداری و توضیح دستورالعمل دقیق پرکردن پرسشنامه ها به صورت فایل آنلاین، شرکت کننده ها به مقیاس رفتار تکانه ای (ویتساید و لینام، ۲۰۰۱)، پرسشنامه تروما کودکی (برنستاین و همکاران، ۲۰۰۳)، آزمون داستان های اجتماعی (تورکاسپا و برایان، ۱۹۹۴) و مقیاس پردازش هیجانی (باکر و همکاران، ۲۰۰۷) پاسخ دادند. دادههای نهایی برای انجام تحلیل رگرسیون همزمان، وارد نرم افزار SPSS۲۴ شد.یافته ها: میانگین (و انحراف استاندارد) سنی شرکت کنندگان، ۱۷.۲۲ (۰.۶۳) بودند. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که هر یک از متغیرهای سوءاستفاده های عاطفی، جسمی و جنسی میزان تکانشگری نوجوانان را پیش بینی کردند (p< ۰.۰۵). این متغیرها با هم، ۳۱/۷ درصد واریانس میزان تکانشگری را تبیین کردند (R(۲)= ۰.۱۸۴, p< ۰.۰۵). با توجه به مقدار بتا، متغیرهای غفلت جسمی و عاطفی در پیش بینی میزان تکانشگری معنادار نبودند (p> ۰.۰۵). برای مقایسه متغیرهای پیش بین، ضریب بتای هر یک از متغیرهای سوءاستفاده های عاطفی، جسمی و جنسی به ترتیب ۰/۲۸۷، و ۰/۲۹۵ به دست آمد (p<۰/۰۵).نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده میزان تکانشگری در افرادی است که دارای تجربه های بدرفتاری دوران کودکی از نوع سوءاستفادگی هستند. بر این اساس، هنگامی که کودک مورد بدرفتاری قرار می گیرد این احساس در او ایجاد می شود که دنیا مکان امنی نیست و نمی توان به دیگران اعتماد کرد. نداشتن اعتماد در ایجاد یا تداوم ارتباط سالم با دیگران اختلال ایجاد می کند به طوری که این بی اعتمادی نسبت به دیگران و دنیا موجب پاسخ تکانشی فرد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا نوری
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، موسسه آموزش عالی رشدیه، تبریز
توحید مرادی شیخ جان
استادیار روانشناسی تربیتی، موسسه آموزش عالی رشدیه، تبریز