بررسی رابطه فرسودگی شغلی و رضایت شغلی با سرمایه روانشناختی در معلمان با نقش تعدیلگر جنسیت

زمینه و هدف : آموزش و پرورش یک نهاد اجتماعی است که نقش اساسی در اداره امور جامعه و توسعه پایدار کشورها دارد. لذا تداوم بالندگی و بقای آن را با ارتقاء رضایت شغلی و سرمایه روان شناختی در معلمان که سنگ بنای آموزش هستند و حرکت به سمت کاهش فرسودگی شغلی می توان تضمین کرد. روش: روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی، علی-مقایسه ای و از نظر هدف کاربردی است. جامعه ی آماری پژوهش کلیه معلمان مرد و زن مدارس ابتدایی منطقه تبادکان شهر مشهد می باشد که تعداد آنها ۲۷۰۰ نفر شناسایی شده است. برای تعیین حجم نمونه از روش فرمول کوکران استفاده شده که حجم نمونه ۳۳۶ نفر شناسایی شد. همچنین روش توزیع پرسشنامه به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. جهت تحلیل فرضیات از نرم افزار SPSS و آزمون های تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها: نشان داد بین سرمایه روان شناختی، فرسودگی شغلی و رضایت شغلی رابطه معنادار وجود دارد. بدین معنی که هر چقدر سرمایه روان شناختی معلمان افزایش یابد رضایت شغلی آنان بیشتر و فرسودگی شغلی کمتر خواهد شد. همچنین متغیر رضایت شغلی به همراه متغیر تعامل رضایت شغلی و جنسیت توانسته اند متغیر سرمایه روانشناختی را پیش بینی کنند و فرسودگی شغلی به همراه متغیر تعامل فرسودگی شغلی و جنسیت توانسته اند متغیر سرمایه روانشناختی را پیش بینی کنند، بنابراین نقش متغیر تعدیلگر جنسیت و ارتباط آن با سایر متغیرهای پژوهش تایید می شود.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، رضایت شغلی ، سرمایه روانشناختی ، معلم