متغیرهای موثر در شکل گیری سبکهای تفکر و اهمیت آن در تعلیم و تربیت

نظریه ها و مدلهای بسیاری برای توصیف و تبیین تفاوتهای افراد، در زمینه یادگیری ارائه شده است که تمامی آنها در این موضوع توافق نظر دارند که تفاوتهای قابل توجهی در روش یادگیری و پردازش اطلاعات افراد وجود دارد. این موضوع نشان می دهد که افراد به طور یکسان به جهان نمی نگرند و ممکن است هر فردی نسبت به دیگری در شیوههای یادگیری و تعامل با جهان بیرونی ، رویکرد متفاوتی داشته باشد (کشاورزی و همکاران، ۱۳۸۵). تفکر یکی از مهم ترین مباحثی است که در تعلیم و تربیت مورد توجه قرار گرفته است . امروزه رشد، پرورش و ارزشیابی تفکر یکی از کارکردهای اصلی تعلیم و تربیت است . در قلمرو مسائل آموزشی توجه به تفکر از اهمیت بیش تری برخوردار است ، زیرا هدف نهایی تعلیم و تربیت ، توانمند ساختن فرد در تفکر منطقی و سازنده است تا بتواند با حل مسائل زندگی و سازمان دادن تجارب گذشته ، در امور زندگی موفق شود. تفکر شامل هر نوع فعالیت ذهنی است که به تدوین یا حل یک مسئله ، تصمیم گیری یا فهم مطلب کمک کند. در واقع این یک فعالیت آگاهانه است ؛ اما تاثیر فرآیندهای ناآگاهانه بر آن را هم نباید نادیده گرفت . تفکر در یک زمینه اجتماعی و با واسطه گری دیگران، صورت می گیرد و از فرهنگ و محیط تاثیر پذیرفته و شکل می گیرد. سبک های تفکر در افراد از اهمیت ویژهای برخوردار است ، ولی متاسفانه به دلیل ناشناخته ماندن و ناآگاهی از مفهوم سبک های تفکر، بسیار کم ، مورد توجه قرار گرفته است و بیش تر به عملکرد افراد اهمیت داده شده است . با توجه به این که سبک های تفکر با شیوههای ترجیحی فکر کردن در افراد متفاوت است ، طبیعتا_ عملکردهاو توانایی های هر فرد نیز با توجه به سبک های ترجیحی خود متفاوت خواهد بود؛ بنابراین شناختن مفهوم سبک های تفکر به افراد و درک ارتباط بین آن سبک ها با توانایی ها از اهمیتی ویژه برخوردار خواهد بود

کلیدواژه ها:

سبک تفکر ، تعلیم و تربیت ، یادگیری ، مسائل آموزشی