هدایت و کنترل یکپارچه کانال فراز موشک آشیانه یاب زمین به هوا با استفاده از کنترل عصبی بهینه

به شکل مرسوم سیستم هدایت و کنترل موشک از سه زیرسیستم ناوبری، هدایت و کنترل تشکیل می شود. وظیفه این زیر سیستم ها به ترتیب محاسبه مقدار انحراف وسیله هدایت شونده از مسیر مطلوب، تعیین حرکت یا شتاب مناسب برای جبران انحراف است. در روش های معمول طراحی سیستم هدایت و کنترل، هر یک از زیرسیستم های هدایت و کنترل به طور جداگانه و با فرض ایده آل بودن زیرسیستم دیگر طراحی می شود. در رویکرد هدایت وکنترل یکپارچه، قانون هدایت به طور جداگانه توسعه یافته و با فرض ایده آل بودن خودخلبان آزموده می شود. خودخلبان نیز به طور مستقل طراحی شده و با فرض ایده آل بودن قانون هدایت آزموده می شود. این مقاله به تشریح روند طراحی و شبیه سازی عملکرد کنترل کننده عصبی بهینه می پردازد، که به منظور هدایت موشک در یک مساله دو بعدی کمینه سازی زمان برخورد و فاصله تا هدف ایجاد شده است. در طراحی کنترل کننده عصبی بهینه، ابتدا نوع کلاسیک و معمول یک کنترل کننده عصبی بهینه شامل دو شبکه عصبی کم عمق شناساگر و کنترل کننده، طراحی شده و از طریق انجام شبیه سازی نشان داده شده است که عملکرد این کنترل کننده برای مسئله مورد بررسی مطلوب نیست. بنابراین با جایگزینی شبکه های کم عمق شناساگر و کنترل کننده، با نوع عمیق و بهره گیری از مفاهیم یادگیری تقویتی، نتایج شبیه سازی های انجام شده بهبود عملکرد این نوع کنترلر را نشان می دهد. دراین تحقیق مدل یکپارچه موشک با تلفیقی از شبکه عصبی یادگیری عمیق با الگوریتم های بهینه سازی انجام شده و استفاده از کنترل شبکه عصبی و الگوریتم های بهینه سازی باعث افزایش دقت برخورد وکاهش زمان پرواز شد.

کلیدواژه ها:

موشک ، هدایت و کنترل یکپارچه ، کنترل بهینه ، کنترل عصبی ، شبکه عصبی عمیق