تحلیلی بر نقش عوامل طبیعی در توسعه گردشگری پایدار مناطق جنوبی مازندران (مطالعه موردی: بخش بند پی شهرستان بابل)

امروزه گردشگری یکی از فعالیتهای اقتصادی با رشد بالا در دنیا می باشد.متاسفانه گردشگری در کشور ما وبویژه بخش بند پی بابل علی رغم دارا بودن پتانسیل های متعدد منجمله طبیعی نتواسته در توسعه اقتصادی مردم نقش قابل توجهی را به خود اختصاص دهد. هدف این پژوهش تحلیل نقش توانمندی های طبیعی در توسعه گردشگری پایدار بخش بند پی بابل می باشد.روش تحقیق پژوهش حاضر از بعد هدف کاربردی واز نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی ومیدانی که با روشهای کتابخانه ای و میدانی و ابزاری چون فیش،نقشه،GPS و پرسشنامه اطلاعات جمع آوری شده است. اطلاعات حاصله از طریق نرم افزار(SPSS) پرداخته شده درنهایت از طریق آزمون Tتک نمونه ای، آزمون همبستگی پیرسون وآزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفته شده است.در بررسی توانمندیهای طبیعی محدوده مورد مطالعه سه شاخص جاذبه های زمین شناسی و ژئومورفولوژی،جاذبه های گیاهی وجانوری،جاذبه های اقلیمی وآبی مورد سنجش قرارگرفته شده است..نتایج تحقیق نشان می دهد که با توجه به مقایسه حد متوسط گویه های مورد ارزیابی در زمینه توانمندیهای طبیعی و توسعه گردشگری پایدار بخش بندپی با توجه به اینکه sig بدست آمده پایین تر از سطح آلفا ۰۵/۰ بوده، می توان استنباط کرد که بین توانمندیهای طبیعی و توسعه گردشگری پایدار بخش بندپی بابل رابطه معناداری وجوددارد و شاخص های جاذبه اقلیمی وآبی بامیانگین رتبه ۸۵/۳،جاذبه گیاهی وجانوری با ۴۶/۳و جاذبه زمین شناسی و ژئومرفولوژی با ۹۸/۲ به ترتیب رتبه یک الی سه را در توسعه گردشگری پایدار منطقه مورد مطالعه به خود اختصاص داده اند. کلیدواژه: توانمندی طبیعی،توسعه گردشگری پایدار، بخش بند پی شهرستان بابل

کلیدواژه ها:

توانمندی طبیعی ، توسعه گردشگری پایدار ، بخش بند پی شهرستان بابل