مقایسه شاخص های استرس اکسیداتیو در زنان مبتلا به دیابت بارداری و باردار سالم

استرس اکسیداتیو، به عنوان اختلال در تعادل بین تولید گونه های اکسیژن واکنشی (رادیکال های آزاد) و توانایی بدن در دفاع و سم زدایی آن از طریق آنتی اکسیدانی تعریف می شود و می تواند منجر به آسیب بافتی در بیماران مبتلا به دیابت گردد. با توجه به شیوع افزایش بروز دیابت بارداری در طی دهه های اخیر و نتایج برخی مطالعات مبنی بر تاثیر عوامل تغذیه ای و استرس اکسیداتیو در بروز آن و همچنین ، عدم انجام مطالعات کافی در این زمینه ، مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی شاخص های استرس اکسیداتیو در زنان مبتلا و غیر مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. مطالعه ی مورد-شاهدی حاضر در سالهای ۹۸-۱۳۹۷ در بیمارستان های شهرستان بابل (استان مازندران، ایران)انجام شد. ۱۰۰ زن مبتلا به دیابت بارداری و ۱۰۰ زن غیر مبتلا به دیابت بارداری به روش نمونه گیری آسان انتخاب و وارد مطالعه شدند و شاخص های استرس اکسیداتیو شامل ظرفیت تام اکسیدانی و مالون دی آلدئید در دو گروه تعیین و مقایسه شد. میانگین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به دیابت به ترتیب ۲/۸ ± ۳۱/۷ و ۸/۱ ± ۶۹/۵ میکرومول/لیتر بود.P=۰.۰۴ میانگین سطح مالون دی آلدئید نیز در دو گروه پیش گفته به ترتیب ۳/۲ ± ۸۷/۷ و ۱/۱± ۴۴/۵ به دست آمد و تفاوت دو گروه معنی دار بود.P=۰.۰۲۴ سطح نشانگرهای استرس اکسیداتیو از جمله سطح ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و مالون دی آلدئید در دو گروه معنادار بود. از این رو، به نظر می رسد استرس اکسیداتیو در پاتوژنز دیابت بارداری نقش داشته باشد.

کلیدواژه ها:

استرس اکسیداتیو ، دیابت بارداری ، بارداری