بررسی آسیب پذیری اجزاء غیرسازه ای بیمارستانها

زلزله‌های 1971 سن فرناندو و 1972 ماناگوا لزوم توجه به سیستمهای غیر سازه ای را به اثبات رساند . از عمده ترین مراکزی که بعد از زلزله بایستی فعال باقی بمانند ، بیمارستانها و مراکز درمانی هستند . اگرچه از دهة 1970 و به ویژه بعد از زلزله 1985 مکزیک ،‌ در ساخت سازه های مقاوم در برابر زلزله توجه اساسی شده است ؛ لکن سیستمهای غیر سازه ای در ساختمان های جدید و به خصوص در بیمارستانها در زلزله‌های اخیر صدمات اساسی‌خورده اند. در بیمارستانهای جدید حدود 80% از مخارج‌ساخت بیمارستان مربوط به تجهیزات غیرساز‌ه‌ای آنهاست . این تحقیق به بررسی آسیب پذیری لرزه‌ای بیمارستانها و یک بیمارستان مورد مطالعه میپردازد . مبنای این بررسی آیین نامه NEHRP1994,1997 بوده و به روش بررسی عینی آسیب پذیری و بر اساسATC 3-06 انجام شده است . بیمارستان مذبور که 1000 تختخوابی بوده و دارای آخرین تجهیزات پزشکی است در سال 1380 به بهره برداری رسیده است . بیمارستان دارای منابع ذخیره آب و برق اضطراری کافی میباشد . این بررسی نشان میدهد که عمده تجهیزات غیر سازه‌ای بیمارستان اعم از تجهیزات معمار ی ، الکتریکال ، مکانیکال و گازهای پزشکی برای بارهای زلزله طراحی و نصب نشده‌ ، و آسیب پذیرند . این بررسی لزوم توجه به طراحی دقیق لرزه‌ای تجهیزات غیرسازه‌ای بیمارستانها را مورد تاکید قرار میدهد