بررسی قابلیت کارآفرینی دانش آموختگان بهداشت محیط در استان مازندران در سال ۱۳۹۶: یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: کارآفرینی عبارت است از فرآیند ایجاد چیز جدید با اختصاص زمان و تلاش لازم همراه با پذیرش خطرات مالی، فیزیکی و اجتماعی با دریافت نتایج پاداش های پولی، رضایت شخصی و استقلال. کشورهای در حال توسعه از جمله ایران برای دستیابی به مزیت های رقابتی و حل مسائل و مشکلات عمومی جامعه مانند بیکاری، ملزم به توسعه کارآفرینی هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین قابلیت کارآفرینی دانش­آموختگان بهداشت محیط در استان مازندران انجام پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است که در سال ۱۳۹۶، با پرسش­نامه ای روا و پایا شامل ۷۴ گویه با مقیاس لیکرت ۴ درجه ای انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس میان ۸۵ نفر از فارغ التحصیلان رشته بهداشت محیط ساکن استان مازندران، انجام شد. داده های جمع آوری شده از طریق آزمون های آماری Pearson و t-test تحلیل گردیدند. یافته ها: از افراد مورد بررسی ۴۹ نفر (۶/۵۷%) زن، ۷۲ نفر (۷/۸۴%) در مقطع کارشناسی، ۳۲ نفر (۶/۳۷%) دارای شغل موقت بودند. ۱۰ نفر (۷/۱۱%) راه­اندازی یک کسب و کار مستقل را تجربه کرده بودند که تنها دو نفر موفق به ادامه کسب و کار خود شدند. در مولفه های کارآفرینی ۷۰ نفر (۳/۸۲%)، استقلال­طلبی ۸۱ نفر (۲/۹۵%) و خلاقیت ۷۹ نفر (۹/۹۲%) ضعیف بودند. از نظر قابلیت کارآفرینی میان دو جنس ارتباط معنی دار مشاهده شد به طوری که این قابلیت در مردان بیشتر بود (۰۱۲/۰ p=). نتیجه گیری: ضعف قابلیت کارآفرینی دانش­آموختگان نمایانگر ضرورت برنامه ریزی و توجه بیشتر به تقویت مولفه های موثر بر قابلیت کارآفرینی در برنامه های آموزشی و کمک آموزشی در دوره دانشجویی است. واژه های کلیدی: بهداشت محیط، فارغ التحصیل، کارآفرین، مازندران

کلیدواژه ها:

Environmental Health ، Graduate ، Entrepreneurship ، Mazandaran. ، بهداشت محیط ، فارغ التحصیل ، کارآفرین ، مازندران