تبیین علل شکل گیری کانون های جرم خیز در بافت های فرسوده بر اساس نظریه مکان انحرافی در منطقه ۱۲ کلان شهر تهران
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KJUSG-9-2_012
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: فرصت ها و موانع مکانی- فضایی، اجتماعی و اقتصادی به عنوان عوامل تشویق کننده یا بازدارنده در مقابل وقوع جرایم عمل می کنند. براساس آمار رسمی، میزان جرایم ارتکابی منطقه ۱۲، بیش از سایر مناطق شهر تهران است. منطقه ۱۲ دارای ۱۷/۳ درصد کل جمعیت و ۷/۲ درصد کل مساحت شهر تهران است، اما ۳۲/۹ درصد جرایم شهر تهران در آن رخ داده است. هدف پژوهش حاضر تبیین علل شکل گیری کانون های جرم خیز در منطقه ۱۲ کلانشهر تهران بر اساس مولفه های نظریه مکان انحرافی (مشتمل بر فقر، فرسودگی، تراکم، کاربری اراضی و سیالی جمعیت) است. داده و روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش، شامل محدوده قانونی منطقه ۱۲ در سال ۱۳۹۵ است. حجم نمونه شامل ۷۰ نفر از خبرگان، کارشناسان، مدیران، انجمن های مدیریت و مشارکت شهری شهروندی و منطقه شهرداری ۱۲ است که به صورت گلوله برفی انتخاب شده اند. همینطور جرایم به وقوع پیوسته در سال ۱۳۹۵، مبنای تحلیل های آماری قرار گرفته اند. از روش های آماری گرافیک مبنا در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی و آماره T استفاده شده است. از نرم افزارهای Arc GIS و SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شده است. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، تمرکز جرم در پهنه های ارگ پامنار، فردوسی-لاله زار، بهارستان سعدی، مختاری تختی، ژاله آبسردار قیام، کوثر، دروازه غار شوش و سیروس است. بیشترین درصد جرایم در بلوک های ۶۰ -۴۰، ۸۰-۶۰، ۱۰۰-۸۰ درصد بی دوام رخ داده است. به ترتیب بیشترین جرم در کاربری های تجاری (۵۵ درصد کل جرایم)، مسکونی (۰۷/۲۱ درصد)، خدماتی (۸۲/۹ درصد)، صنعتی و کارگاهی (۹۶/۶ درصد)، حمل و نقل و انبارداری (۴۶/۴ درصد) و فضای سبز (۷۸/۱ درصد) اتفاق افتاده است. سیال بودن جمیعت شب (۲۴۰ هزار نفر) و روز(۲ میلیون نفر) موجب پدیده شب مردگی و جرایم شهری در این منطقه شده است. نتیجه گیری: بر اساس آزمون t تک نمونه ای، مقدار معناداری مولفه های نظریه مکان انحرافی کمتر از ۰۵/۰ است، بنابراین بین آن ها و شکل گیری کانون های جرم خیز در منطقه ۱۲ رابطه معنادرای وجود دارد. عدم مطلوبیت مولفه های فقر، فرسودگی، تراکم، کاربری اراضی و سیالی جمعیت (کمتر از ۳)، به علت منفی بودن آماره های t، حدهای بالا و پایین و پایین بودن میانگین در منطقه ۱۲ تایید شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حافظ مهدنژاد
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی، اسدآباد، ایران.
احمد زنگانه
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
فریاد پرهیز
دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :