ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون (Trametes versicolor)
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-24-3_013
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: ارزش دارویی قارچ دم بوقلمون (Trametes versicolor) مهم تر از ارزش غذایی آن است. این قارچ دارای فعالیت های دارویی متنوعی است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی و خواص ضدمیکروبی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون تهیه شد. فعالیت آنتی اکسیدانی این قارچ به روش های دی فنیل پیکریل (DPPH) و قدرت احیاء کنندگی (RP)، میزان فلاونوئید به وسیله کلرید آلومینیوم و فنل کل به وسیله سنجش سیوکالتیو ارزیابی شدند. فعالیت ضدباکتریایی و ضدقارچی عصاره آبی قارچ دم بوقلمون بر روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و قارچ فوزاریوم تاپسینوم به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT)، سیپروفلوکساسین و آمفوتریسین B به ترتیب به عنوان کنترل مثبت فعالیت آنتی اکسیدانی، سویه های باکتریایی و قارچی به کار برده شدند.
یافته ها: مقدار فنل کل ۰.۳۸±۲۷.۶ میلی گرم گالیک اسید بر گرم و مقدار فلاونوئید کل ۰.۰۴±۴.۲ میلی گرم گوئرستین بر گرم بودند. برپایه فعالیت مهار رادیکال DPPH ، عصاره آبی قارچ دم بوقلمون فعالیت مهار خوبی به میزان ۱.۲±۹۳.۸% با IC۵۰ برابر با ۰.۸±۱۰۳.۹ میکروگرم بر میلی لیتر را در مقایسه با BHT استاندارد (IC۵۰ برابر با ۰.۶±۳۰.۰ میکروگرم بر میلی لیتر) نشان داد. علاوه بر این مشاهده شد که با افزایش غلظت عصاره آبی قارچ دم بوقلمون، میزان قدرت کاهندگی آهن نیز افزایش می یابد. منطقه مهار اطراف عصاره دامنه ای از ۰.۶۵±۱۳ میلی متر در فوزاریوم تاپسینوم در غلظت ۷۵ میلی گرم بر میلی لیتر تا ۰.۷۳±۲۱ میلی متر در استافیلوکوکوس اورئوس در غلظت ۳۰۰میلی گرم بر میلی لیتر بودند (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: عصاره آبی قارچ دم بوقلمون حاوی مقادیر قابل توجهی ترکیبات فنلی و دارای خاصیت ضدمیکروبی و آنتی اکسیدانی بالایی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه احمدپور ترکی
M.Sc Student of Microbial Biotechnology, Faculty of Biotechnology, Amol University of Special Modern Technologies, Amol, Iran.
مجتبی رنجبر
Associate Professor, Department of Microbial Biotechnology, Faculty of Biotechnology, Amol University of Special Modern Technologies, Amol, Iran.
مصطفی گواهی
Assistant Professor, Department of Nano Biotechnology, Faculty of Biotechnology, Amol University of Special Modern Technologies, Amol, Iran.
مجید تفریحی
Assistant Professor, Department of Molecular Cell Biology, Faculty of Basic Sciences, Mazandaran University, Babolsar, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :