ارتباط خودکارآمدی زایمان با دلبستگی مادر به جنین در زنان باردار نخست زا

زمینه و هدف: زایمان واژینال یک فرآیند فیزیولوژیکی طبیعی است که می تواند یک تجربه مهم و بحرانی برای زنان باشد. یکی از عوامل مهم دخیل در اجتناب از زایمان واژینال، نداشتن خودکارآمدی زایمان است. از طرفی، خودکارآمدی بر همه جنبه های رفتار و فعالیت های هیجانی از قبیل الگوهای فکری تاثیر می گذارد که یکی از آنها می تواند دلبستگی باشد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط خودکارآمدی زایمان با دلبستگی مادر به جنین در زنان باردار نخست زا انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۳۲۳ زن باردار نخست زای مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر زاهدان طی سال های ۱۳۹۹ لغایت ۱۴۰۰ انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه خودکارآمدی زایمان Lowe و دلبستگی مادر به جنین Cranely بود. یافته ها: بین میزان دلبستگی مادر به جنین و خودکارآمدی زایمان رابطه خطی مستقیم معنی دار وجود داشت و میزان دلبستگی مادر به جنین، خودکارآمدی زایمان را پیش بینی می کرد (P=۰.۰۰۳, r=۰.۱۶). به طوری که ۲.۷% درصد واریانس خودکارآمدی زایمان را پیش بینی نمود. نتیجه گیری: کمک به مادران برای پذیرش نقش مادری و ارتقاء دلبستگی مادر به جنین می تواند راهکاری سودمند در افزایش خودکارآمدی زایمان باشد و از آنجایی که زنان با خودکارآمدی زایمان بالا توانایی بیشتری برای انجام زایمان واژینال دارند؛ موجب افزایش تمایل مادران به زایمان واژینال می گردد.

کلیدواژه ها:

Self-Efficacy ، Delivery ، Mothers ، Fetus ، خودکارآمدی ، زایمان ، مادر ، جنین