اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش به طلاق زوجین متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش به طلاق زوجین متقاضی طلاق بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تنکابن در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری دردسترس و حجم نمونه ۳۲ نفر و در دو گروه آزمایش ۱۶ نفر و کنترل ۱۶ نفر قرار گرفتند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه نگرش به طلاق استفاده شد. گروه آزمایش تحت مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) در هشت جلسه ۲ ساعته قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. بعد از اتمام دوره، هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی (پس آزمون) قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد میانگین نمره نگرش به طلاق در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش کاهش پیدا کرده است. بنابراین درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نگرش به طلاق زوجین متقاضی طلاق تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، نگرش به طلاق ، زوجین متقاضی طلاق.