انکپسولاسیون در صنایع غذایی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 240
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPRFOOD03_055
تاریخ نمایه سازی: 2 مرداد 1402
چکیده مقاله:
انکپسولاسیون یک تکنوژی برای قراردادن مواد مختلف مایعات، جامدات و گازها درون یک پوشش هموژن یا هتروژن یا قرار دادن آن در یک ماده زمینه ای پیوسته برای حفاظت، تثبیت و کند کردن رهاسازی ترکیبات هسته می باشد. در صنعت غذا این تکنیک تقریبا موارد مصرف زیادی پیدا کرده است. . معمولا از کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها برای دیواره یا کپسول استفاده می شود. هسته می تواند اسید، قلیا، بافر، طعم دهنده ها، روغن ها، آنزیم ها، احیا کننده ها، نگهدارنده ها، رنگدانه ها، شیرین کننده ها، آمینواسیدها، مواد معدنی و ویتامین ها باشد. امولسیفیکاسیون، کواسرواسیون، خشک کردن پاششی، سرد کردن پاششی، خشک کردن انجمادی، پوشش دادن به روش بستر سیال و اکستروژن از روشهای کپسوله کردن مواد غذایی هستند. انکپسولاسیون تکنیکی بسیار موثر برای کنترل رهایش ترکیبات حساس محسوب می شود. و قابلیت جداسازی تمام مواد واکنش پذیر را در ترکیب ماده غذایی دارد. در طی این فرآیند ذرات کوچک جامد قطرات مایع و حباب های گازی درون یک پوشش نازک قرار می گیرد و کپسولی را تولید می کنند. به طور کلی انکپسولاسیون باید امکان یک بسته بندی موثر را بدهد که در آن ترکیبات هسته به طور کامل توسط یک ماتریس احاطه شده اند. مواد درون کپسول تحت عناوین هسته، بخش مرکزی و بخش درونی و پوشش اطراف آن تحت عناوین پوسته، غشا و مواد دیواره ای نامیده می شوند. همه کپسول ها به یک شکل کره ساده نیستند، در واقع اندازه و شکل کپسول تولید شده بستگی به مواد و روش های مورد استفاده برای تولید آنها دارد. دیواره کپسول ممکن است به صورت مونومر، پلیمر یا مخلوط باشد. کپسول می تواند به اشکال منظم کروی، استوانه ای و یا نامنظم و چندوجهی باشد. پوشش کپسول ممکن است یک یا چند لایه باشد. بقا و ماندگاری مواد مرکز کپسول بستگی به فعالیت شیمیایی، حلالیت، قطبیت و فراریت آنها دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرسالار منتظرفرج
دانشجوی دکترا، گروه علوم وصنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد ورامین، پیشوا
سیمین اسدالهی
دانشیار،گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد ورامین، پیشوا