بررسی نقش تعدیلگر ساختار کنترل داخلی در تاثیر رابطه کیفیت حسابرسی و مدیریت سود بنگاه ها

سود، به عنوان شاخص خلاصه، کماکان به عنوان مهمترین و مورد توجه ترین معیار ارزیابی عملکرد شرکت و مدیران به شمار می آید. بنابراین طبیعی است که مدیران برای اینکه عملکرد خود را نزد مالکان و جامعه، مطلوب نشان دهند، دست به اقداماتی می زنند تا سود را بیشتر از سود واقعی شرکت نشان دهند هدف اولیه این پژوهش ارزیابی تاثیر کیفیت حسابرسی بر شیوه های مدیریت سود در میان شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران برای یک دوره ۸ ساله((۱۴۰۰-۱۳۹۳ است. مدیریت سود یکی از ۱ موضوع های پرطرفدار بین سرمایه گذاران، قانون گذاران، تحلیلگران و عموم کاربران صورت های مالی است. به گفته ی فیچر مدیریت سود دخالت هدفمند مدیران در فرایند گزارشگری مالی برون سازمانی است. کنترل های داخلی را می توان به عنوان مکمل نظارات بیرونی(حسابرس مستقل) تلقی نمود که هر دو از ارکان حاکمیت شرکتی به شمار می آیند. در صورتیکه شرکت از کنترل های داخلی قوی برخوردار باشد و حسابرس داخلی در انجام فعالیت های خود موفق باشد، می تواند در کاهش مدیریت سود نقش آفرینی نماید. طی دهه های گذشته، بازارهای جهانی شاهد رسوایی های حسابداری متعددی بوده که عمدتا به دلیل دستکاری در ارقام حسابداری گزارش شده در صورت های مالی است. برای دستیابی به اهداف این پژوهش، از گزارش سالانه ۲۲۵ شرکت در بورس تهران برای دوره مورد بررسی برای مطالعه استفاده شد.برای آزمون فرضیه های پژوهش از هر دو آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون حداقل مربعات معمولی استفاده شده است . برای اندازه گیری کیفیت حسابرسی از حق الزحمه حسابرس و تخصص صنعت حسابرس و برای اندازه گیری مدیریت سود از مدل تعدیل شده جونز با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری و از شاخص ضعف سیستم های کنترل داخلی برای به دست آوردن معیاری برای نقش واسطه ای کنترلهای داخلی بهره گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اقتصاد سنجی ایویوز ۸ استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، مدیرت سود ، کنترل داخلی ، اقلام تعهدی ، حسابرسی داخلی