روشهای تدریس و خلاقیت در آن و نقش آن در ایجاد خلاقیت در دانش آموزان

روشهای سنتی تدریس به ویژه در سطوح دبیرستانی، با رویکردهای مبتنی بر یادگیری بزرگسالان تنظیم شده است. این نوع تدریس، دانش آموزان را قادر میسازد تا مالکیت یادگیری خود را به دست گیرند و با استفاده از رویکردی جامع و مستقل کار کنند، اما در روش تدریس مبتنی بر فعالیتهای خلاقانه، دانش آموزان تشویق میشوند تا به روشهای جایگزین مدلهای سنتی یادگیری بیاندیشند. در این روش تلاش بر آن است که دانش آموز در روند تعلیم درگیر شود و معلم با استفاده از ابزارهای متعدد و چندرسانه ای همراه با استراتژیهای از پیش طراحی شده، فضای کلاس را به سمت تعامل دوجانبه و پرورش خلاقیت دانش آموزان سوق دهد. شاید بتوان یکی از مهمترین کارکردهای این روش را در این دانست که دانش آموز به چشمانداز روشنی از کارکرد آتی آنچه که میآموزد، میرسد و میداند که این دانش، در زندگی واقعی او چه کاربردی دارد. دراین مقاله به اهداف تدریس خلاقانه، عوامل موثر بر آن، راهبردهای تدریس خلاقانه، ویژگیهای مربی خلاق، استراتژی مدیریت ۱ کلاس و استفاده از کمک آموزشیهای چندگانه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، مدرسه ، تدریس