تهیه و ارزیابی نانوذرات حساس به اکسایش کاهش حاوی داساتینیب

داساتینیب یک مهار کننده پروتئین تیروزین کیناز می باشد که اثر بخشی آن در درمان بعضی از انواع سرطان خون و همچنین بیماری های التهابی به اثبات رسیده است. به علاوه، مقادیر زیاد مواد کاهنده مانند گلوتاتیون در سلول های سرطانی و بافت ها و سلول های التهابی گزارش شده است. بنابراین، با تهیه نانوذرات حساس به اکسایش کاهش برای رسانش داساتینیب نه تنها می توان محلولیت دارو را افزایش داد، بلکه به دلیل آزاد سازی دارو در بافت ها و سلول های سرطانی و یا التهابی می توان اثر بخشی دارو را در این بیماری ها افزایش داد. هدف از این مطالعه تهیه نانوذرات کیتوزان حساس به اکسایش کاهش حاوی داساتینیب و ارزیابی فیزیکوشیمیایی آن ها بود. نانوذرات به روش سونیکه کردن تهیه شد. تست های NMR ، FTIR ، DSC ، تعیین اندازه ذره ای و پتانسیل زتا، مورفولوژی به روش SEM ، سرعت رهش دارو و میزان داروی موجود در نانوذرات انجام شد. تست DSC بیانگر حضور دارو در نانو ذرات به صورت آمورف بود. نانوذرات کروی بوده، ابعاد ۱۰۰ تا ۲۰۰ نانومتر داشته و شارژ سطحی آن ها مثبت بود. همچنین رهش دارو در محیط حاوی گلوتاتیون به میزان قابل توجهی سریع تر از محیط فاقد گلوتاتیون بود که بیانگر کارآمدی سیستم حساس به اکسایش کاهش تهیه شده می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده، نانوحامل های تهیه شده احتمالا توانایی تجمع در بافت های سرطانی و التهابی و رهش دارودر این بافت ها را خواهند داشت و در نتیجه اثرات درمانی را افزایش و عوارض جانبی در سایر بافت ها را کاهش خواهند داد.

کلیدواژه ها:

داساتینیب ، اکسایش کاهش ، نانوذرات ، سرطان ، التهاب