تحلیلی به بحث چند فرهنگی در برنامه درسی

سرزمین ایران به جهت پهناور بودن دارای تنوع قومی و فرهنگی بسیار است ایران از گروه های فرهنگی، قومی و زبانی متنوعی شکل گرفته که برخی عبارت اند از: آذری ها، ترکمن ها، کردها، لرها، بلوچ ها، قشقایی ها، شاهسون ها، تالشی ها و عرب ها که در کنار فارس ها به طور مسالمت آمیز به زندگی خود مشغول اند. نظام تعلیم و تربیت ایران توانسته است تا حدودی آگاهی ملی، قومی و طبقاتی را در میان گروه های مختلف مردم در جهت همبستگی میهنی و اجتماعی آنان به وجود آورد؛ که به این امر در قانون اساسی ایران در اصول ۱۲-۱۳-۱۵ و ۱۹ تاکید شده است، اما تا رسیدن به ایده آل ها هنوز مسیری طولانی داریم، لذا این مقاله با دیدی نو به بحث چند فرهنگی در برنامه درسی پرداخته و تلاش دارد با استفاده از روش توصیفی و مبتنی بر استدلال و تحلیل ضعف های موجود در این مسیر را روشن نماید؛ زیرا عدم توجه به قومیت های مختلف می تواند روزنه ای گردد تا استعمارگران بانفوذ از این روزنه درصدد نابودی این ملت باشند. لذا لازم است با توجه به الزامات قانونی، برنامه ریزان کشوری اهتمام بیشتری در جهت توجه به آحاد ملت داشته باشند تا در مسیر حذف تبعیض های موجود گام های اساسی برداشته شود.

کلیدواژه ها:

چند فرهنگی ، برنامه درسی ، قومیت ها ، قانون اساسی ، امنیت