ارتباط بین تیپ شخصیتی با میزان همکاری و رضایت مندی از درمان در بیماران بالغ تحت درمان ارتودنسی ثابت

همکاری بیمار در درمان ارتودنسی، یکی از مهمترین پیش بینی کننده های نتیجه ی درمان می باشد. ارزیابی میزان رضایت بیمار، معیاری مناسب برای بررسی شیوه ی درمان، ک یفیت آن و همچنین رابطه ی پزشک و بیمار بشمار می رود. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط میان برخی ویژگی های شخصیتی بیماران با میزان همکاری آنان در درمان ارتودنسی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی، ۱۳۵ نفر از افرادی که برای درمان ثابت ارتودنسی، به بخش ارتودنسی دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. بعد از انتخاب افراد، پرسش نامه NEO- FFI و رضایت مندی در اختیار آن ها قرار گرفت. همبستگی میان ۵ فاکتور روانشناسی نظریه ی پنج عاملی شخصیت Costa و McCrae، با میز ان همکاری و رضایت بیماران در طی درمان ارتودنسی بررسی شد. داده ها با استفاده از ضرایب همبستگی Spearman , Pearson و Regression آنالیز شدند. یافته ها: میانگین نمره ی همکاری بین ۲ و ۶ ماه بعد از شروع درمان، اختلاف معنی دار نداشت (p value=۰/۶۶). نمره ی رضایتمندی از درمان با نمره ی عامل شخصیتی مسئولیت پذیری رابطه ی مستقیم داشت (p value=۰/۰۱) اما با نمرات سایر ع وامل شخصیتی رابطه ی معنی دار نداشت (p value<۰/۰۵). نمره ی همکاری ۲ و ۶ ماه بعد از شروع درمان با نمرات عوامل شخصیتی، رابط ه ی معنی دار نداشت (p value<۰/۰۵). بین نمره ی همکاری ۲ ماه (p value=۰/۵۷) و ۶ ماه بعد از شروع درمان (p value=۰/۹۹) با نمره ی رضایتمندی از درمان رابطه ی معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری: بین همکاری بیماران ارتودنسی و تیپ شخصیتی آن ها، ا رتباطی وجود نداشت. بین رضایتمندی بیماران ارتودنسی و نمره ی عامل شخصیتی مسئولیت پذیری رابطه ی مستقیم وجود داشت.

کلیدواژه ها:

ارتودنسی ، روانشناسی ، همکاری بیماران