اثربخشی قصه گویی بر افزایش خودپنداره دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی قصه گویی بر خودپنداره دانش آموزان دوره دوم ابتدایی بود. بدین منظور نمونه ای شامل ۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری هدفمند در دو گروه ۱۵ نفر گواه و آزمایش به صورت نمونه گیری در دسترس جایگزین شدند. پرسشنامه خودپنداره پی ریت و منداگلیو (۱۹۹۵) جهت گردآوری دادهها استفاده شد. همچنین جلسات قصه گویی در هشت جلسه ۳۵ دقیقه ای بر روی آزمودنی های گروه آزمایش صورت گرفت . دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس یک طرفه بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد قصه گویی اثر معناداری بر افزایش خودپنداره دانش آموزان دوره دوم ابتدایی داشت ، به طوری که دانش آموزانی که در جلسات قصه گویی مشارکت داشتند به طوری معناداری سطوح بالایی از خودپنداره را گزارش کردند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، دانش آموزان دوره دوم ، خودپنداره