پیش بینی اضطراب ناشی از کرونا بر اساس حمایت اجتماعی، تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی اضطراب ناشی از کرونا بر اساس متغیرهای حمایت اجتماعی، تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری بود که در چارچوب یک طرحهمبستگی انجام شد. شرکت کنندگان ۱۸۰ نفر نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ سال شهرستان یزد بر اساس روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و فرمهای مقیاس اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامهی حمایت اجتماعی، پرسشنامه ی تنظیم شناختی هیجان و مقیاس تاب آوری را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام تحلیل شد. یافته ها نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی و راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان میتوانند اضطراب ناشی از کرونا را پیشبینی کنند، در حالیکه متغیرهای تاب آوری و راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان رابطه ای معنادار با متغیر اضطراب ناشی از کرونا نداشتند. میتوان نتیجه گرفت که نوجوانان در مواجهه با ویروس کوید ۱۹ هر چه بیشتر به تفسیرهای شناختی منفی بپردازند، بیشتر درگیر واکنش هایی چون اضطراب خواهند شد و همچنین، حمایت اطرافیان بر میزان اضطراب آنها نقش دارد. پس لازم است در زمینه ی چگونگی تنظیم شناختی هیجانات و نحوه ی حمایت اجتماعی اطرافیان از نوجوانان، آموزشهایی هم به نوجوانان و هم به خانواده ها ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، حمایت اجتماعی ، تنظیم شناختی هیجان ، تاب آوری ، نوجوانان.