واکاوی تفسیری آیات ۶ و ۷ سوره حمد در پرتو تفاسیر المیزان و نور

آیات ۶ و ۷ سوره مبارکه حمد در باب هدایت مومنان است که هدایت آنان را از هدایت مغضوبین درگاه الهی و گمراهان استثناء می کند.در تفسیر المیزان و تفسیر نور به وجوه مختلف تفسیری این آیات شریف توجه و تاکید وافر شده است و علامه طباطبایی و آیت الله قرائتی به تفسیر درباره وجوه مخلف تفسیری این آیات پرداخته اند.در این مقاله سعی بر این است تا با روش مروری به بررسی و ذکر اندیشه های علامه طباطبایی و آیت الله قرائتی در باب تفسیر این دو آیه توجه شود.هر دو مفسر بزرگ معاصر جهان اسلام بر این نکته تاکید کرده اند که این آیات هدایت مومنان را به صراط الهی توصیف کرده که در نهایت به قرب الهی می رسد.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، آیات ۶ و ۷ سوره حمد ، تفسیر المیزان ، تفسیر نور