بررسی رابطه جو عاطفی خانواده با پرورش خلاقیت دانش آموزان در سال ۴۰۱-۴۰۰ شهر رامهرمز

زمانی که ما انسان ها احساس می کنویم که می توانیم تغییر یابیم و وضع نامطلوب خود را از هر لحاظ به وضع مطلوب تبدیل کنیم و وضعیت محیط اطراف خود را به ان گونه که دوست داریم و می پسندیم درآوریم باید مطمئن باشیم که در حال رشد و تکامل و رسیدن به کمال هستیم و هر وقت احساس کردیم که نمی خواهیم یا نمی توانیم تغییراتی رادر خویشتن ایجادکنیم و خود را از هر لحاظ کامل پنداشتیم باید مطمئن باشیم که دیگر از رسیدن به کمال و آن چه که می خواهیم خبری نیست و ما در دریای جهل خود غوطه ور هستیم و دیگر بازده و بهره ای برای خود و دیگران نداریم و طبعا عدمان بهتر از وجودمان خواهد بود. سپس برای اینکه نشان دهیم و ثابت کنیم که زنده ایم و می توانیم بهتر باشیم و برای اطرافیانمان مفید چاره نداریم جز اینکه بیشتر و بیشتر یاد بگیریم از نوشته ها و گفته ها از دنیای اطرافمان چیز تازه ای را بیافرینیم. برای زندگی بهتر و مفیدتر و متفاوت تر باید در ان چه می شنویم ومی خواهیم و آنچه می بینیم بیندیشیم و همه ابعادش را در نظر بگیریم و آنچه را که از دیدها و نظرها پنهان مانده را کشف کنیم و چیز تازه ای خلق کنیم که به این توانایی و نیرو نامی جز خلاقیت و آفرینندگی را نمی توان گذاشت.