میزان فرسودگی شغلی و ارتباط آن با تنبیهات و تشویقات سازمانی در بین پایوران دریایی
محل انتشار: فصلنامه طب دریا، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 136
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMARMED-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: کارکنان نظامی بخصوص نیروهای دریایی، در معرض استرس زاهای زیادی هستند که می تواند منجر به فرسودگی شغلی آنها شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی در بین پایوران دریایی و ارتباط آن با تنبیهات و تشویقات سازمانی انجام شد.
روش ها: مطالعه مقطعی حاضر در سال ۱۳۹۵ در جنوب ایران انجام شد. با توجه به معیارهای ورود و خروج، پایوران دریایی با روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. در ابتدا اطلاعات دموگرافیک و همچنین تشویقات و تنبیهات با خوداظهاری افراد شرکت کننده در چک لیست ثبت شد. برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسشنامه استاندارد گلدارد (GBI) استفاده شد.
یافته ها: تعداد ۱۳۰ نفر از پایوران دریایی بررسی شدند که میانگین سنی کل افراد ۶/۷±۳۵/۷ سال بود. میانگین امتیاز فرسودگی شغلی در کل افراد ۰/۷۴±۴/۰۶ است. این امتیاز در حد متوسط به بالا فرسودگی شغلی قرار دارد و نشاندهنده این است که فرد وضعیت زیاد خوبی ندارد و باید بیشتر مراقب خود باشد. تعداد ۸۶ نفر (۶۵/۳ %) فرسودگی متوسط و زیاد داشتند. تشویقات (۰/۰۳=p) و تنبیهات (۰/۰۰۱=p) تاثیر معنی داری در فرسودگی شغلی کارکنان داشت. دیگر متغیرهای سازمانی بررسی شده ارتباط معنی داری با فرسودگی شغلی نداشت.
نتیجه گیری: فرسودگی شغلی اکثر پایوران دریایی مورد مطالعه در سطح متوسط می باشد. بنابراین می طلبد که مسوولان توجه بیشتر به علل فرسودگی شغلی و رفع آن داشته باشند. کاهش تنبیهات و افزایش تشویقات (عوامل سازمانی) می تواند نقش موثری در جهت کاهش فرسودگی شغلی داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه چوبین
Islamic Azad University, Garmsar Branch, Semnan, Iran