پیش بینی ترس از صمیمیت و پرخاشگری ارتباطی پنهان بر اساس سبک ابراز گری هیجانی در فرزندان متاهل با تجربه روابط فرازناشویی در والدین

زمینه و هدف: بدون شک روابط فرازناشویی از عوامل تهدید خانواده است و برای تمامی افراد حاضر در خانواده آسیب هایی به همراه دارد. در مطالعات پیشین به بررسی تجارب، علل و پیامدهای چنین روابطی بر همسران پیمان شکن و آسیب دیده پرداخته شده، اما اطلاعات زیادی در مورد فرزندان وجود ندارد. روابط فرازناشویی والدین نه تنها بر دوره تحولی فعلی فرزندان تاثیرات سوء دارد، بر دوره های آینده زندگی آنان نیز تاثیرگذار است. در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط فرزندان متاهل با همسرشان پرداخته شده و بر ترس از صمیمیت و پرخاشگری پنهان آنان با توجه به سبک ابرازگری هیجانی شان تمرکز شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه کلیه فرزندان متاهل ۲۰-۴۰ ساله شهر تهران بودند که والدین شان سابقه روابط فرازناشویی داشته اند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۱۲۵ نفر از این فرزندان انتخاب شدند و به پرسشنامه های ابرازگری هیجانی (EEQ)، ترس از صمیمیت (FIQ) و پرخاشگری ارتباطی پنهان (CRAViS) پاسخ دادند. داده ها به روش تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین سبک ابرازگری هیجانی با ترس از صمیمیت و همچنین با پرخاشگری پنهان رابطه معناداری وجود دارد. به علاوه ترس سبک ابرارگری هیجانی می تواند ترس از صمیمیت و پرخاشگری پنهان را پیش بینی کند.نتیجه گیری: مطابق یافته ها به نظر می رسد فرزندان سبک ابرازگری هیجانی را از خانواده مبدا کسب کرده و همراه خود به ازدواج شان می آورد؛ این عامل بر ترس از صمیمیت با همسرشان و اعمال پرخاشگری پنهان در رابطه با او اثر می گذارد. نتایج پژوهش می تواند در جهت کاهش آثار سوء خیانت والدین بر فرزندان، مورد استفاده خانواده ها و درمانگران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ترس از صمیمیت ، پرخاشگری پنهان ، ابرازگری هیجانی ، روابط فرازناشویی