ارتباط بین اشتیاق و کمالگرایی با عملکرد ورزشی در دانشجویان تربیت بدنی

به اعتقاد روان شناسان ورزشی، متغیرهای روان شناختی ورزشکاران نقش کلیدی در ارتقای عملکرد فردی و گروهی ایفا میکنند. در این راستا اشتیاق ورزشی و کمالگرایی از جمله فاکتورهای فردی هستند که بر عملکرد فردی و گروهی ورزشکاراناثر گذار بودند. با توجه به این موضوع هدف از این پژوهش ارتباط بین اشتیاق و کمالگرایی با عملکرد ورزشی در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، بر اساس زمان حال نگر، از نظر هدف کاربردی، و به لحاظ جمع آوری اطلاعات میدانی می باشد. جامعه آماری همه دانشجویان تربیت بدنی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری و عراقی ها که در سال ۱۴۰۱ به عنوان دانشجو تربیت بدنی تحصیل می کنند و بنابر آمار اعلام شده از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ۱۲۰۰ نفر می باشند. نمونه آماری طبق جدول مورگان تعداد ۲۹۱ نفر از بین جامعه آماری می باشند، که به صورت تصادفی از نوع در دسترس انتخاب می شوند. در این مطالعه از سه پرسشنامه اشتیاق در ورزشکاران والراند و هولفورت (۲۰۰۳)، پرسشنامه کمال گرایی ورزشی دان و همکاران (۲۰۰۶)، پرسشنامه عملکرد ورزشی چاربونیو و همکاران ( ۲۰۰۱) استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی نشان داد که بین اشتیاق و کمالگرایی با عملکرد ورزشی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین اشتیاق و کمال گرایی توانایی پیش بینی عملکرد ورزشی را دارد. براساس یافته های تحقیق پیشنهاد می شود که مسئولان ورزشی به اشتیاق و کمال گرایی ورزشکاران توجه بیشتری نمایند تا بتوانند عملکرد ورزشی را افزایش دهند و منجر به موفقیت ورزشی شوند

کلیدواژه ها:

اشتیاق ، کمال گرایی ، عملکرد ورزشی