مطالعه زمین شناسی و دگرسانی سنگ های آذرین ترشیری شمال باختر گزنشک خراسان جنوبی

سنگ های آذرین شمال باختر گزنشک، در بخش شمالی پهنه لوت و مجاور شمال باختری زون زمین درز سیستان، در خاور ایران رخنمون دارند. این سنگ ها به ترشیری منسوب شده اند. این مجموعه سنگی شامل آندزیت، پیروکسن- آندزیت، تراکیت، تراکی آندزیت، داسیت، ریولیت و کوارتز مونزونیت پورفیری هستند. کانی های اصلی سازنده این سنگ ها پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپات، کوارتز، پیروکسن، هورنبلند و بیوتیت می باشند. کانی های کدر، اسفن، آپاتیت و زیرکن از کانی های فرعی هستند. بافت های غالب در سنگ های آتشفشانی، پورفیری، ویتروفیری، گلومروپورفیری، جریانی، حفره ای، بادامکی و در نمونه نیمه آتشفشانی پورفیری با زمینه میکروگرانولار است. بافت های کانیایی شامل بافت غربالی، خوردگی خلیجی و منطقه بندی، بیانگر عدم تعادل و آلایش ماگما در حین صعود است. دگرسانی در سنگ های آتشفشانی شامل کلریتی، سیلیسی، آرژیلیک و زئولیتی شدن می باشد. توده کوارتز مونزونیتی در سنگ های آتشفشانی نفوذ کرده و موجب دگرسانی آرژیلیکی قابل ملاحظه ای در آنها گردیده است. این مطقه برای پی جویی کانی های درس، زئولیت، و ذخایر گرمایی مستعد می باشد.

کلیدواژه ها:

گزنشک ، لوت ، سیستان ، زئولیتی شدن ، دگرسانی