طراحی خانه بومگردی با رویکرد اکوتوریسم (مطالعه موردی: خانه بومگردی در شهر نیک آباد اصفهان)

در سالهای اخیر گردشگری به یک عامل اصلی پیشرفت کشورها و توسعه زیرساختهای آنها تبدیل شده است. در این راستا، یکی از مدلهایی که برخی کشورها، برای توسعه ی گردشگری پایدار اکوتوریسم خود به آن توجه کرده اند، بحث پرداختن به هویت و ساختارهای بومی در حوزه ی گردشگری بوده است که باعث شکل گیری پدیده ی بوم گردی شده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی_تحلیلی در شهر نیک آباد از توابع استان اصفهان، خانه ی بومگردی با رویکرد معماری اکوتوریسم طراحی گردید. شهر نیک آباد به دلیل نزدیکی به کویر ورزنه، میتواند بستر مناسبی برای احداث اقامتگاه یا خانه ی بوم گردی جامع برای مسافران کویر باشد و از اینطریق، علاوه بر پاسخگویی به نیازهای معماری اکوتوریسم، باعث رونق اقتصادی ساکنین منطقه شود. بنابراین شناخت عوامل موثر بر تقویت شاخصه ها و ویژگیهای اکوتوریسمی از طریق طراحی معماری بومی و چگونگی تاثیر آن بر شکل گیری خانه ی بوم گردی، عاملی جهت دستیابی به رونق اقتصادی ساکنین میشود و گردشگران با رغبت بیشتری به این شهر سفر میکنند و از این طریق در جهت توسعه ی پایدار شهری گام برمیدارد. براساس نتایج، بهره گیری از الگوهای معماری کهن و عناصر معماری خاص منطقه ی کویر مانند گودال باغچه، حیاط مرکزی، ایوان و رواق، مصالح بومی و غیره در شکل گیری این اقامتگاه موثر هستند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، خانه ی بوم گردی ، اکوتوریسم