کانی سازی، ژئوشیمی و دماسنجی سیالات در گیر در مطالعات تحت الارضی منطقه اکتشافی فیروزکوه، شمال شرق تربت جام، خراسان رضوی

منطقه اکتشافی فیروز کوه در 35 کیلومتری شمال شرق تربت جام در استان خراسان رضوی قرار دارد. قدیمی ترین واحدهای سنگی در این منقطه، سنگ های دگرگونی سازنده میان کوهی با سن تریاس است. مجموعه گرانیتوئیدی که در این سازنده نفوذ کرده اند ترکیب دیوریتی، مونزودیوریتی و مونزوگرانیتی دارند. این توده ها تحت تأثیر آلتراسیونهای سرسیتیک، سیلیسی و پروپلیتیک قرار گرفته اند. کانی سازی به دو شکل رگه ای و افشان در مطالعات زیر سطحی شناسایی شد. کانی سازی اولیه شامل کوارتز، آرسنوپیریت، پیروتیت، طلا، پیریت، کالکوپیریت و کانی سازی ثانویه شامل کوولیت، هماتیت و گوتیت است. مطالعات ژئوشیمی گمانه ها نشان می دهد که بیشترین میزان طلا ت (30732ppb) و بیشترین میزان مس تا (3200ppm) در گمانه OBH-7 در عمق 41 تا 42 متری و بیشترین میزان آرسنیک تا (98670ppm) در گمانه OBH-2 در عمق 17 تا 18 و بالاترین میزان تنگستن تا (133 ppm) در عمق 22 تا 23 متری گمانه OBH-2 می باشد. سیالات در گیر در کوارتز همراه با کانی های سولفیدی در رگه های کانی رسازی از نوع دو فازی غنی از مایع و تک فازی غنی از گاز هستند. دماسنجی سیالات نوع LV نشان می دهد که حداقل دمای ت شکیل کانسار بین 238 درجه سانتیگراد تا 405 درجه سانتیگراد و با میانگین دمای 346 درجه سانتیگراد است. با توجه به ماهیت احیایی توده های نفوذی سری ایلمنیت، مجموعه کانی سازی احیایی (آرسنوپیریت و پیروتیت) منطقه، نوع و گسترش آلتراسیون ها، شکل و حالت کانی سازی و مقدار بالای طلا، مس، آرسنیک و تنگستن، این منطقه می تواند بخشی از یک سیستم طلای مرتبط با توده های نفوذی احیایی باشد.