بررسی رابطه خلاقیت با اهدای دانش و جمع آوری دانش در معلمان دوره ابتدایی شهر قم

هدف این مطالعه بررسی رابطه خلاقیت با اهدای دانش و جمع آوری دانش در معلمان دوره ابتدایی شهر قم بود. این مطالعه به روش توصیفی همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل همه معلمان دوره ابتدایی شهر قم بود. برای تعیین حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول آماری تعداد ۱۹۰ نفر از معلمان به صورت در دسترس و مایل به همکاری در مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها برای سنجش تسهیم دانش از پرسشنامه استاندارد سون و همکاران (۲۰۱۹) با دو مولفه اهدای دانش و جمع آوری دانش و برای اندازه گیری خلاقیت سازمانی از پرسشنامه استاندارد دی لیلو و هوتون (۲۰۰۸) با دو مولفه خلاقیت بالقوه و خلاقیت بالفعل استفاده شد. پایایی ابزار با آلفای کرونباخ در متغیرها بیش از /۸۱ تایید شد. یافته ها: بین اهدای دانش با خلاقیت بالقوه؛ اهدای دانش با خلاقیت بالفعل؛ جمع آوری دانش با خلاقیت بالفعل و جمع آوری دانش با خلاقیت بالفعل معلمان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بین متغیرهای »اهدای دانش« و »جمع آوری دانش« و »خلاقیت بالقوه« به میزان ۰/۲۳۵ رابطه معنادار وجود دارد. بین متغیرهای »اهدای دانش« و »جمع آوری دانش« و »خلاقیت بالفعل« به میزان ۰/۴۰۵ رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اهدای دانش ، خلاقیت بالقوه ، جمع آوری دانش ، خلاقیت بالفعل ، معلمان.