رابطه طرحواره ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی در بیماران تحت درمان در مراکز ترک اعتیاد استان تهران

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه طرحواره ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی در بیماران تحت درمان در مراکز ترک اعتیاد استان تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. در این پژوهش طرحواره-های ناسازگار اولیه به عنوان متغیرهای پیشبین و متغیر ملاک شامل رضایتمندی زناشویی مورد نظر قرار گرفت. باتوجه به جامعه آماری پژوهش که شامل کلیه بیماران تحت درمان در مراکز ترک اعتیاد استان تهران در سال ۱۳۹۷ بود، از بین آنان براساس روش نمونه گیری دردسترس تعداد ۷۰ نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش عبارتند از: فرم کوتاه طرحواره یانگ (۱۹۹۸) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ .(۱۹۸۶) جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد، طرحواره های ناسازگار اولیه، رضایت زناشویی را پیشبینی میکند. بررسی ضرایب رگرسیون نشان داد که رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با رضایت زناشویی منفی و معنادار است.

کلیدواژه ها:

طرحواره ناسازگار اولیه ، رضایت زناشویی ، بیماران تحت درمان ، مراکز ترک اعتیاد.