پیشبینی افسردگی بر اساس سبک زندگی در پرستاران در دوران همه گیری کرونا

هدف از انجام پژوهش حاضر پیشبینی افسردگی بر اساس سبک زندگی در پرستاران در دوران همه گیری کرونا بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان عربنیا (کامکار) و امیرالمومنین (ع) شهر قم در سال ۱۴۰۰ بود که تعداد کل این پرستاران ۲۹۷ نفر میباشد. نمونه آماری شامل ۱۶۸ نفر از اعضای جامعه آماری مذکور بود که بر اساس فرمول کوکران تخمین زده شدند و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه افسردگی بک (۱۹۹۶) و پرسشنامه سبک زندگی لعلی و همکاران (۱۳۹۱) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه ۲۵ و آزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. نتیجه حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که حدود ۲۴/۵ درصد از واریانس افسردگی توسط ابعاد سبک زندگی تبیین میشود. همچنین نتایج نشان داد که ابعاد تعلق- علاقه اجتماعی، کنار آمدن، مسئولیت پذیری، سختگیری و مورد علاقه همه بودن رابطه منفی و معناداری با افسردگی دارند. بنابراین و با توجه به یافته های پژوهش حاضر، میتوان به منظور پیشگیری از افسردگی پرستاران، به عوامل مورد بررسی در این پژوهش (ابعاد سبک زندگی) توجه کرد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، سبک زندگی ، پرستاران ، همه گیری کرونا.