بررسی توصیفی درمان های اختلال اتیسم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی توصیفی درمان های اختلال اتیسم می باشد. روش تحقیق حاضر با توجه به موضوع از نوع توصیفی است، برای جمع آوری اطلاعات از کتاب ها، مجله ها و مقالات علمی استفاده شد. ابزار تحقیق شامل کلیه کتاب ها و مقالات کار شده در زمینه بیماری اتیسم همچنین سایت های مرتبط با بیماری اتیسم بود. اختلال طیف اوتیسم را بیشتر می توان یک اختلال نورولوژیکی که خودش را در سالهای اولیه رشد کودک نمایان می کند معرفی نمود. دو واقعیت در مورد اختلال طیف اوتیسم،پا یه های درمان ها ی حال حاضر اوتیسم را به وجود اورده است. نخست، این ایده که اختلال طیف اوتیسم از بدو تولد وجود دارد و بنابراین بخشی از یک وضعیت بیولوژیک، زمینه را برای فعالیت های روانپزشکی فراهم می کند و دوم، اختلال طیف اوتیسم نوعی اختلال اجتماعی و عاطفی است که آن را از سایر اختلالات روانی متمایز می کند و بایستی به همین ترتیب نیز درمان های متفاوتی برای آن اعمال گردد. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا (CDC) تخمین می زند که اختلال طیف اوتیسم تقریبا از هر ۵۹ کودک در یک کودک رخ می دهد و در پسران بیشتر از دختران دیده می گردد.بارزترین علائم اختلال طیف اوتیسم بیشتر در بین ۲ تا ۳ سالگی دیده می گردد اما علائم نخستین اختلال طیف اوتیسم را می توان از پیش از یک سالگی نیز مشاهده نمود اما متاسفانه بیشتر کودکان تا ۴ سالگی تشخیص داده نمی شوند.

کلیدواژه ها:

درمان ، بیماری اتیسم