جداسازی و شناسایی لاکتوباسیلوس های دارای پتانسیل پروبیوتیکی از ماست و پنیر سنتی شهرستان کلیبر

جمعیت میکروبی هر محصول لبنی کشت داده شده در محیط MRS به بافر PBS(pH=3 به مدت 2/5 ساعت) منتقل شد. ایزوله های انتخاب شده برای تعیین درصد بقاء شان در بافر PBS(pH=2/5 به مدت 3 ساعت) دوباره آزمایش شدند. بعد، تاخیر رشد آنها در حضور نمک های صفراوی 0.3 درصد تعیین شد. ایزوله های انتخاب شده بوسیله روشهای فنوتیپی شناسایی و برای مطالعات بعدی نگهداری شدند. 25 لاکتوباسیلوس مقاوم به اسید در مرحله غربال گری اولیه جدا شدند. در میان آنها، 17 ایزوله درصد بقاء بالاتر از 50 درصد را در pH=2/5 به مدت 3 ساعت نشان دادند. 17 ایزوله انتخاب شده بر اساس میزان مقاومت به نمک های صفراوی گروه بندی شدند. از 17 ایزوله، 8 ایزوله بطور دلخواه به عنوان متحمل (تاخیر رشد بین 15 تا 45)، 5 ایزوله به عنوان متحمل ضعیف (تاخیر رشدی از 45 تا 60 دقیقه) و 4 ایزوله به عنوان حساس (تاخیر رشد بالاتر از 60 دقیقه) گروه بندی شدند. با استفاده از روشهای فنوتیپی ایزوله های لاکتوباسیلوسی به عنوان لاکتوباسیلوس دلبروکه ای، لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس دایورژنز و لاکتوباسیلوس برویس شناخته شدند. با درنظر گیری تحمل pH پائین نمکهای صفراوی، تنوع بالایی در میان ایزوله ها دیده شد. روی هم رفته، ایزوله های لاکتوباسیلوس دلبروکی نسبت به ایزوله های دیگر به نمک های صفراوی حساس تر بودند.