بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر فرایند آموزش و نوآوری یادگیری با نقش میانجی مدیریت دانش (مطالعه موردی: موسسات آموزش عالی شهر شیراز)

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر فرایند آموزش و نوآوری یادگیری با نقش میانجی مدیریت دانش انجام شد. جامعه آماری آن موسسات آموزش عالی شهر شیراز (پاسارگاد، حافظ، زند، آپادانا، ارم، پیشتازان، فاطمیه و هنر) بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۲۶ نفر از روسای موسسات آموزش عالی، معاونین آموزشی، پژوهشی و فرایند آموزش موسسات آموزشی و مدیران گروه های درسی مرتبط با موضوع پژوهش به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه بود که جهت جمع آوری داده های مربوط به متغیر رهبری تحول گرا از پرسشنامه استاندارد محمود آبادی (۱۳۹۲) استفاده شد. همچنین برای جمع آوری داده های مربوط به متغیر فرایند آموزش از پرسشنامه استاندارد محمدی و قطرئی (۱۳۹۴)، متغیر یادگیری از پرسشنامه استاندارد تقی پور و همکاران (۱۳۹۳) و متغیر مدیریت دانش از پرسشنامه استاندارد الوانی و همکاران (۱۳۸۶) استفاده شد. به منظور سنجش روایی متغیرها از روش روایی محتوا استفاده شد و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. ابزار تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار PLS می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، رهبری تحول گرا به میزان ۴۰ درصد بر فرایند آموزش، به میزان ۲۹ درصد بر نوآوری یادگیری، به میزان ۵۶ درصد بر مدیریت دانش تاثیر معناداری دارد؛ همچنین رهبری تحول گرا با نقش میانجی مدیریت دانش به میزان ۳۲ درصد بر فرایند آموزش تاثیر معنی داری دارد و به میزان ۶۴ درصد بر نوآوری یادگیری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، فرایند آموزش ، نوآوری یادگیری ، مدیریت دانش