اثر تمرین استقامتی بر تغییرات بیوشیمایی پروفایل چربی خون و کبد در موش های چاق نژاد ویستار

هدف از این مطالعه بررسی تغییرات چربی خون و کبد طی تمرینات استقامتی در موش های چاق نژاد ویستار بود. بدین منظور، ۱۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از یک هفته آشنایی با شرایط آزمایشگاهی، به مدت ۱۲ هفته با رژیم غذایی پرچرب (۶۰ درصد چربی) تغذیه و سپس به طور تصادفی به دو گروه تمرین استقامتی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت ۱۴ هفته و هر هفته ۵ جلسه تمرین استقامتی با سرعت ۳۴ متر بر ثانیه معادل ۸۵% VO۲max انجام دادند. در انتهای دوره تمرین نمونه گیری خونی و بافت کبد ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه ی تمرین و پس از ۱۲ ساعت ناشتایی انجام گرفت. متغیرهای مورد پژوهش شامل وزن، پروفایل لیپیدی خون (TC، TG، LDL و HDL)، و تری گلیسرید بافت کبد بود. توزیع طبیعی داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف تعیین شد. آزمون تی مستقل برای مقایسه ی میانگین متغیرهای مورد پژوهش در بین گروه ها به کار گرفته شد (۰۵/۰>P). متغییرهای پژوهش حاضردر گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشتند (۰۵/۰>P) بجز TC که کاهش آن معنی دار نبود و HDL خون که در گروه تمرین بطور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (۰۵/۰>P). بطوری کلی با استفاده از نتایج مطالعه حاضر می توان گفت تمرین استقامتی با شدت بالا علاوه بر کاهش چربی های خون می تواند چربی کبد را نیز کاهش دهد. همچنین احتمال می رود تغییرات معنی دار کلسترول خون در نتیجه ی تمرین استقامتی با مدت و شدت بیشتر از مطالعه حاضر رخ دهد

کلیدواژه ها:

تمرین استقامتی ، پروفایل چربی خون و کلسترول کبد