پهنه بندی میزان هدر رفت خاک با استفاده از سنجش ازدور وسیستم های اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: بالا دست حوضه آبخیز جگین: مکران شمالی)

خاک یکی از منابع طبیعی و شاید مهمترین زیربنای تمدن هر کشور است و درواقع مسیر پیشرفت یا مسیر قهقرایی هر جامعه را، اصول و چگونگیبهره برداری از خاک تعیین میکند . یکی از راهکارهای اساسی در جهت مقابله با مخاطرات از جمله خطر فرسایش مطالعه در جهت شناخت ابعاد وجوانب آن است. پژوهش حاضر باهدف فوق بالادست حوضه آبخیز جگین در استان هرمزگان و شهرستان بشاگرد را موردمطالعه قرار داده است. دراین راستا جهت همپوشانی و تلفیق داده ها از معادله جهانی هدر رفت خاک (USLE) استفاده شد. در این زمینه لایه های موردنیاز جهت پیاده سازیمدل مربوطه، با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و داده های سنجش از دور آماده سازی وتولید شد. نتایج پژوهش نشان داد که در محدودهموردمطالعه میزان فرسایش خاک بین ۰۰۳۹ / ۰ تا ۳۵۳۵۲ هکتار در سال در سطح پیکسل متغیر است. بر اساس نقشه پهنه بندی به دست آمده خطرفرسایش متو سط، زیاد و خیلی زیاد حدود ۵ / ۳۱ درصد و پهنه خطر کم و خیلی کم ۶۸.۵ درصد از محدوده را تحت نفوذ خوددارند. ازنظر پراکندگیجغرافیایی پهنه خطر خیلی زیاد فرسایش با اختصاص ۳ درصد از مساحت کل حوضه در ناحیه شمال، شمال غرب و شمال شرق قرار دارد.

کلیدواژه ها:

حوضه آبایز جگین ، هدر رفت خاک ، مدل USLE ، سیستم اطلاعا جغرافیایی ، سن مازدور