بررسی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از الگوریتم درخت تصمیم گیری در حوضه ایزدخواست

با توجه به اینکه تغییرات کاربری اراضی، بهره برداری بیش از حد خاک، استفاده مداوم از منابع آب سطحی و زیرزمینی اثراتمنفی معنی داری بر محیط زیست دارد، بنابراین یکی از مهمترین موضوعات در تحقیقات، بررسی تغییرات کاربری اراضی می باشد.به طور کلی روش های متفاوتی برای طبقه بندی کاربری اراضی وجود دارد ولی در چند سال گذشته، استفاده از درخت تصمیم گیری(DTs) برای طبقه بندی داده های سنجش از دور افزایش یافته است. طرفداران این روش ادعا می کنند که مزایای زیادی نسبت بهالگوریتم های دیگر دارد. بنابراین در این تحقیق سعی شد با استفاده از الگوریتم درخت تصمیم گیری (DTs) بر روی داده هایلندست ۷ و ۸ کاربری اراضی در سه بازه، مربوط به سالهای ۱۳۹۴،۱۳۸۹ و ۱۳۹۸ استخراج و تغییرات ایجاد شده در آنها جهتمدیریت منابع آب و خاک پلایای ایزدخواست واقع در جنوب استان فارس مشخص شوند و قابلیت روش مذکور مورد بررسی قرارگیرد. نتایج تحقیق نشان میدهد که مناطق مسکونی و اراضی کشاورزی یک روند افزایشی را طی کرده اند. چون به دلیل افزایشجمعیت انسانی نیاز به زمینهای کشاورزی نیز افزایش می یابد. ولی اراضی بدون پوشش گیاهی و مراتع متراکم و کم تراکم روندخاصی را نشان نمی دهندکه این موضوع می تواند مربوط به میزان بارش در سالهای مختلف باشد. در واقع در سالهای پربارشیمانند سال ۱۳۸۹ و ۱۳۹۸ به دلیل بارش و رطوبت بیشتر مراتع کمتراکم و متراکم افزایش یافته و از مساحت اراضی بدون پوششکاسته شده است. ولی در سال ۱۳۹۴ که بارش کمتری وجود داشته از مساحت مراتع کم شده و به مساحت اراضی بدون پوششاضافه شده است. همچنین نتایج این تحقیق نشان میدهد که الگوریتم درخت تصمیم گیری طبقه بندی مناسب و دقیقی را انجامداده است. از طرفی دیگر طبقه بندی درخت تصمیم گیری کارآمدی بالایی از لحاظ اتکای کمتر به نمونه های آموزشی از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، درخت تصمیم گیری ، حوضه ایزدخواست