رابطه بین شوخ طبعی و سلامت روان معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در مقطع متوسطه اول

این پژوهش با هدف شناسایی رابطه شوخ طبعی و سلامت روان معلمان با انگیزش تحصیلی دانش آموزان استان هرمزگان، شهرستانمیناب، روستای توکهورهشتبندی انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. در این راستا تعداد ۳۹ نفر از معلمان و تعداد۷۰ نفر دانش آموز مدارس متوسطه اول روستای توکهور هشتبندی در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ با روش نمونه گیری تصادفی انتخابشد و از معلمان خواسته شد پرسشنامه های شوخ طبعی (SHQ) و سلامت روان (GHQ) را تکمیل کنند. همچنین دانش آموزان پرسشنامهانگیزش تحصیلی (AMS) را تکمیل کردند. یافته های بدست آمده از تحلیل این پرسشنامه ها نشان داد انگیزش تحصیلی دانش آموزانبا شوخ طبعی و مولفه های لذت از شوخی، خنده، شوخی کلامی، شوخ طبعی در روابط اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری دارد. همچنیننتایج نشان داد انگیزش تحصیلی دانش آموزان با مولفه های اضطراب و افسردگی رابطه معنی داری و منفی دارد. همچنین نتایج نشانداد از بین مولفه های سلامت روان و شوخ طبعی تنها مولفه های شوخی کلامی و شوخی در روابط اجتماعی می توانند پیش بینی کننده هایخوبی برای انگیزش تحصیلی باشند.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، سلامت روان ، انگیزش تحصیلی