بررسی تأثیر عملیات حرارت بر مقاومت در برابر خوردگی تن آلیاژ آلومینیوم 2618

آلیاژ آلومینیوم AA2618 به دلیل داشتن خواص جالبی مثل وزن سبک، استحکام بالا، مقاومت خزشی و ... کاربرد زیادی مخصوصاً در صنایع هوا فضا دارد، وجود مس در ترکیب کلی مقومت آن در برابر خوردگی را کاهش می دهد. ایجاد مناطق عاری از رسوب (PFZ) در اطراف مرزدانه های این آلیاژ باعث افزایش حساسیت به خوردگی مرزدانه ای در آن می شود. وجود تنش های حین کاربری اثر خوردگی را به شکل خوردگی تنشی مرزدانه ای (IGSCC) افزایش داده و کاهش عمر آلیاژ را در پی دارد. یکی از عوامل مهم در افزایش مقاومت به خوردگی تنشی، اصلاح ریز ساختار به کمک عملیات حرارتی مناسب است. در این پژوهش، اثر پنج نوع ملیات حرارتی پیرسازی طبیعی و مصنوعی، فراپیرسازی، پیرسازی دو مرحله ای و بازگشت و پیرسازی مجدد (RRA) بر روی ریز ساختار، خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی تنی آلیاژ کار شده AA2618 در محیط متناوب 5NACl، 3% بررسی شده است. مخص شد که در عملیات بازگشت و پیرسازی مجدد (RRA)، علاوه بر ایجاد رسوبات ریز با توزیع یکنواخت در درون دانه ها که باعث بهبود خواص مکانیکی می شود، رسوبات در مرزدانه ها اصلاح شده و مقاومت به خوردگی تنشی نیز تا حد زیادی افزایش یافته است. در عملیات 6T علی رغم خواص مکانیکی بالا، مقاومت در برابر خوردگی تنشی پائین است، در حالی که عملیات حرارتی T7 خواص مکانیکی کاهش می یابد ولی مقاومت به خوردگی تنشی بیشتر از عملیات T6 است.

کلیدواژه ها:

آلیاژ آلومینیوم AA618 ، خوردگی تنشی ، پیرسازی مصنوعی ، بازگشت و پیرسازی مجدد(RRA)