ارائه مدلی برای تخصیص آب شبکه آبیاری و زهکشی با استفاده از روش های هوشمند تکاملی

با توجه به وضعیت آبی کشور و از طرف دیگر افزایش نیاز به آب، مدیریت منابع آبی اهمیت فراوانی دارد. از آنجا که سهم عمده مصرف آب به بخش کشاورزی اختصاص یافته، از این رو مدیریت آب در دسترس و تخصیص بهینه آب از مسائلی است که باید موردتوجه قرار سساست گذاران قرار گیرد. در همین راستا، در پژوهش حاضر، از روشی فراابتکاری مبتنی بر الگوریتم وال (WOA)، جهت تخصیص بهینه منابع آب شبکه آبیاری و زهکشی صوفی چای واقع در استان آذربایجان شرقی در بخش کشاورزی طی سال های آماری ۹۲-۱۳۸۲ استفاده شد. نتایج حاصل از این روش با نتایج الگوریتم رقابت استعماری (ICA) مورد مقایسه قرار گرفت. تابع هدف بر اساس هر یک از محصولات و عملکرد آن ها و درآمد حاصله از هر محصول مشخص و سپس حداکثرسازی تابع هدف و تخصیص بهینه منابع آب توسط الگوریتم های WOA و ICA انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد با افزایش ضریب اعمالی به ۹/۰، سود حاصل از تخصیص بهینه آب با ۳۰% افزایش سود اقتصادی همراه است. این در حالی است که الگوریتم WOA در مقایسه با الگوریتم ICA با تخصیص ۷۲۰/۱ میلیون متر مکعب حجم در سال دارای ۹۰/۸ % استفاده از منابع آب در حالت بهینه در بخش کشاورزی است. در مجموع می توان بیان کرد استفاده از روش های هوشمند تکاملی می تواند راه حل مناسبی در راستای تخصیص بهینه آب در بخش کشاورزی باشد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم وال ، الگوریتم رقابت استعماری ، بهینه سازی ، تخصیص آب ، شبکه صوفی چای